آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

این آیه درباره جمعى از یهود نازل شد که  به پیامبر(ص)  گفتند: چرا مثل موسى با خداوند سخن نمى گوئى؟ و به او نگاه نمى کنى؟ ما به تو ایمان نمى آوریم، مگر این که همین کار را انجام دهى.

در آیه (51) سوره «شورى» می خوانیم: «وَ ما کانَ لِبَشَر أَنْ یُکَلِّمَهُ اللّهُ إِلاّ وَحْیاً أَوْ مِنْ وَراءِ حِجاب أَوْ یُرْسِلَ رَسُولاً فَیُوحِىَ بِإِذْنِهِ ما یَشاءُ إِنَّهُ عَلِىٌّ حَکِیمٌ»؛ (و شایسته هیچ انسانى نیست که خدا با او سخن گوید، مگر از راه وحى یا از پشت حجاب، یا رسولى مى فرستد و به فرمان او آنچه را بخواهد وحى مى کند؛ چرا که او بلند مقام و حکیم است).
شأن نزول:
بعضى از مفسران، شأن نزولى براى این آیه، ذکر کرده اند که حاصلش چنین است: جمعى از یهود، خدمت پیامبر(صلى الله علیه وآله) آمده عرض کردند: چرا تو با خداوند سخن نمى گوئى؟ و به او نگاه نمى کنى؟ اگر پیامبرى، همان گونه که موسى(علیه السلام) با او سخن گفت و به او نگاه کرد، تو نیز چنین کن. ما هرگز به تو ایمان نمى آوریم، مگر این که همین کار را انجام دهى. پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: موسى هرگز خدا را ندید، اینجا بود که آیه فوق نازل شد (و چگونگى ارتباط پیامبران را با خداوند متعال تشریح کرد).(1)، (2)