پس از رحلت پيامبر اكرم(ص) و پذيرفته نشدن مصحف امام على(ع)، علاوه بر «زيد بن ثابت»، عده ديگرى از بزرگان صحابه به جمع آوری قرآن پرداختند. از جمله: «عبدالله بن مسعود»، «اُبّى بن كعب»، «مقداد بن اسود»، «سالم مولى ابى حذيفه»، «معاذ بن جبل» و «ابوموسى اشعرى». گويند: نخستين كسى كه سوره هاى قرآن را مرتب نمود، «سالم مولى ابى حذيفه» بود.
طبق شواهد تاریخی و احادیث فراوان مثل حدیث ثقلین و حدیث فاتحه الکتاب، و آنچه از شعبی، انس بن مالک، عثمان، عبدالله بن عمر و برخی از صحابه نقل شده: قرآن در زمان حیات پیامبر(ص) توسط امام علی(ع) و دیگر صحابه مثل ابىّ بن کعب، معاذ بن جبل، زید بن ثابت و ابوزید گردآورى شد و سوره ها و آیه هایش به دستور پیامبر(ص) مرتّب شد.
تعدادی از مسلمانان از يهود سؤالاتى در ارتباط با ظهور پيامبر(ص) کردند، ولی یهودیان مطالب تورات در این باره را کتمان کردند، لذا آيه فوق نازل شد و مسئوليت کتمان حق را به آنها گوشزد کرد.
مواردی در تاریخ نقل شده که نشان می دهد، خلیفه از حکم آسیب رساندن به اهل کتاب توسط مسلمانان، بی خبر بوده است و حکم به قصاص داده؛ ولی اصحاب او را از این کار نهی کرده اند.
در خطبه ای که به جابیه معروف است و با سند صحیح از خلیفه دوم نقل شده، می بینیم که مرجع او در سوالات قرآنی، سوالات درباره حلال و حرام و سوالات درباره ارث و...، دیگران (از جمله امام علی(ع)) بوده اند و او مردم را به آنها ارجاع می داده است و فقط در مساله اموال و سوالات مربوط به آن به عنوان نگهبان آنها خود را مرجع معرفی می کند.
در هنگام ازدواج علی(ع) با فاطمه(س) ازپیامبر(ص) دعاهایی نقل شده که آن حضرت
از ابن عباس و سعد بن معاذ و... روایت شده که پیامبر(ص) شب ازدواج علی(ع) با فاطمه(س) برای آن دو و نسل و ذریه ایشان دعا کرده و از خدا برایشان جمع شدن پراکندگی، برکت و فرزندان صالح و پاکیزه را طلب کرد.
قال علي (عليه السلام):
اَلْحَاجُّ وَالْمُعْتَمِرُ وَفْدُ اللَّهِ، وَ حَقٌّ عَلَى اللَّهِ أَنْ يُکْرِمَ وَفْدَهُ وَ يَحْبُوَهُ بِالْمَغْفِرَةِ.
حج گزار و عمره گزار، واردشدگان بر خداوند مى باشند و بر خدا است که وارد شده بر خود را گرامى داشته، او را مشمول مغفرت و آمرزش خويش قرار دهد.
وسائل الشيعه: 4/116