در آيه 55 سوره «نور» با صراحت به مؤمنانِ صالح بشارت داده شده كه «حكومت روى زمين را در دست خواهند گرفت، دين اسلام فراگير خواهد شد و ناامنى ها به آرامش مبدّل مى گردد». گرچه بخشی از این امور مهم در عصر پيامبر(ص) و بعضى از اعصار ديگر براى مسلمين تحقق يافت، ولى با اين حال حكومت جهانى اسلام، كه سراسر دنيا را فرا گيرد و شرك و بت پرستى را بكلى ريشه كن سازد و امنيت و آرامش توحيد خالص را همه جا گسترش دهد هنوز تحقق نيافته و اين امر مطابق روايات متواتره در عصر قيام مهدى(ع) تحقق خواهد يافت.

«شمشیر» همیشه کنایه از قدرت و نیروى نظامى بوده و هست. همانگونه که «قلم» کنایه از علم و فرهنگ است. از اینجا روشن مى شود که منظور از قیام مهدى(ع) به سیف، همان اتّکاى بر قدرت است؛ براى اینکه چنین گمان نشود که این مصلح بزرگ آسمانى به شکل یک معلم یا یک واعظ و یا راهنماى مسائل اجتماعى ظاهر مى شود و رسالت او تنها اندرز دادن مردم است.   

در تفسیر این آیه امام باقر(ع) می فرمایند: بندگان صالحى را که خداوند در این آیه به عنوان وارثان زمین یاد مى کند، یاران مهدى(عج) در آخر الزمان هستند. البته مفهوم این روایات، انحصار نیست، بلکه بیان یک مصداق عالى و آشکار است.

اضافه «أیّام» به «اللّه»، اشاره به روزهاى سرنوشت ساز و مهم زندگى انسانها است؛ که در روایات به روزهای قیام مهدى موعود، رجعت، قیامت، مرگ و روز نعمت و آزمایش تفسیر شده است.

افراد بسیار معدودى از اهل سنّت احادیث مربوط به مهدى(عج) را نپذیرفته اند؛ در پاسخ باید گفت: 1- در این مورد، احادیث صحیح وجود دارد. 2- در این احادیث چیزی مخالف عقل نیست. 3- اگر این احادیث به نفع شیعه تمام شود، گناه شیعه یا گناه احادیث است!؟ 4- درست است که از این حقیقت سوء استفاده شده ولی مگر از عقیده نبوت و الوهیت سوء استفاده نشد؟ 5- اعتقاد به قیام مهدى براى افرادى که حقیقت آن را دریابند نه تنها موجب رکود و تنبلى نیست، بلکه مایه امیدوارى و دلگرمى در برابر مشکلات و حوادث سخت زندگى است.