عظمت علمى قرآن در بيان آثار «رعد و برق»

رعد و برق و آثار آن در قرآن چگونه بيان شده است؟

رعد و برق به عنوان پدیده ای حاصل از تخلیه الکتریکی ابرها، فواید زیادی دارد. از جمله: ترکیب قطرات آب با اکسیژن بیشتر بر اثر حرارت رعد و برق و در نتیجه پدید آمدن آب اکسیژنه به عنوان آفت زدای میکروب های نباتی، ترکیب شدن قطرات آب با کربن هوا بر اثر حرارت رعد و برق و پدید آمدن اسید کربنیک به عنوان عنصر اولیه کودهای طبیعی، سوزانده شدن مقدار زیادی از اکسیژن اطراف ابرها و ایجاد فشار هوا برای متراکم و سنگین شدن ابرها و بارش باران های شدید که به این فایده رعد و برق در یکی از آیات سوره روم اشاره شده است.

آمیزش در دوران قاعدگى

فلسفه تحریم آمیزش با همسر در دوران عادت ماهانه چیست؟

در آیه 222 سوره بقره از آمیزش در حال قاعدگی نهی شده است. این عمل، علاوه بر آن که تنفرآور است، زیان هاى بسیارى به بار مى آورد که طب امروز نیز آن را اثبات کرده. از جمله: احتمال عقیم شدن مرد و زن، ایجاد یک محیط مساعد براى پرورش میکروب بیمارى هاى آمیزشى- مانند سفلیس و سوزاک - ، التهاب اعضاء تناسلى زن و وارد شدن خون آلوده به داخل عضو تناسلى مرد و ...، لذا پزشکان نیز آمیزش جنسى با چنین زنانى را ممنوع اعلام مى کنند.

معناى شیطان

واژه شیطان در قرآن به چه معانى اطلاق شده است؟

شیطان از شطن به هر موجود موذى و منحرف کننده و طاغى و سرکش، خواه انسانى یا غیر انسانى مى گویند و یکی از مصادیق روشن آن ابلیس است و بر انسانهای شرور و مفسد و حتی میکروبها نیز شیطان اطلاق شده. اگر به ابلیس شیطان گفته اند به خاطر فساد و شرارتی است که در او وجود دارد.

ناتوانی انسان، از شکر نعمت های الهی

آیا انسان توانائى شکر نعمت هاى خدا را دارد؟

خداوند در سوره نحل مى فرماید: و اگر بخواهید نعمتهاى خدا را شماره کنید قادر بر احصاى آن نیستید. چراکه سر تا پاى وجود ما غرق نعمت هاى او است، از جمله: وجود میلیونها سلول در بدن و گلبول های قرمز و سفید که همیشه از بدن در مقابل میکروب ها دفاع می کنند و...، و انسان از احصا و شکر این همه نعمت عاجز است. البته همین قدر که بدانید غرق نعمت اویید و از اداى حق شکرش عاجزید و عذر تقصیر به پیشگاهش برید و طبق سفارش پیشوایان دین به مقدار توان به احصای نعمتهایش بپردازید، نهایت شکر او را انجام داده اید.

تیمّم بر خاک آلوده به میکروب!

چگونه بر خاکی که آلوده به میکروب است تیمّم کنیم؟

در آیین اسلام دستور داده شده در موقع دسترسى نداشتن به آب، به جاى غسل و وضو، بر خاک تیمّم کنند. برخلاف آنچه تصوّر شده، خاک تمییز و پاک، در مقابل میکروب ها مصونیّت داشته و غالب میکروب ها نمى توانند در خاک به زندگى خود ادامه دهند؛ بلکه خاک دشمن سرسخت آنهاست و دیر یا زود شرایط زندگى آنها را از بین مى برد.

گوشتهای حرام در اسلام

در اسلام خوردن چه گوشتهایى حرام است؟

بر اساس آیات قرآن، مجموعه ای از گوشت ها در اسلام تحریم گردیده است: همانند مردار، گوشت خوک، گوشت حیواناتى که طبق سنت جاهلیت به نام بت ها و اصولاً به غیر نام خدا ذبح شوند، یا خفه شده باشند، یا با شکنجه و ضرب جان دهند و یا به واسطه بیمارى از دنیا بروند، یا بر اثر پرت شدن از بلندى بمیرند، یا به ضرب شاخ مرده باشند، زیرا تا زمانى که رگ هاى اصلى گردن بریده نشود، خون به قدر کافى بیرون نخواهد ریخت، و با مردن حیوان، این خون مرکز انواع میکروب ها گردیده و جزء گوشت هاى سالم محسوب نخواهند شد.

نجس بودن مشروبات الکلی

چرا مشروبات الکلی نجس است؟ چرا علما در رساله های خود مشروبات الکلی را نجس شمرده اند در صورتی که الکل غالبا اشیا را ضد عفونی می کند و بسیاری از میکروبها را از بین می برد با این وصف حکمت نجس بودن آن چیست؟

اصولا موضوعاتى که در اسلام نجس و ناپاک شمرده شده، اسرار و علل گوناگونى دارد. آنچه در اسلام نجس شمرده شده، گاهی ذاتاً پلیدند و سرچشمه بسیارى از بیمارى ها مى باشند، مانند بول و خون، و گاهی پلیدى ظاهرى ندارند ولى آلودگى معنوى دارند که اسلام آنها را نیز ناپاک شمرده، مانند کفّار. از سویی، گاهی هم این نوع پلیدى ها مبدأ یک سلسله مفاسد اجتماعى و فردى هستند، مانند مشروبات الکلى. درست است که الکل اجسام را ضد عفونى مى کند، لکن نوشیدن آن مفاسد بى شمارى را به دنبال دارد، از این رو اسلام آنها را نجس می داند.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

الإمام علىٌّ(عليه السلام)

بالإيثار يُسْتَحَقَّ اسمُ الکَرَمَ

با ايثار است که نام بخشندگى سزامند (آدمى) مى شود

ميزان الحکمه، جلد 1، ص 24