آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

در آیین اسلام دستور داده شده در موقع دسترسى نداشتن به آب، به جاى غسل و وضو، بر خاک تیمّم کنند. برخلاف آنچه تصوّر شده، خاک تمییز و پاک، در مقابل میکروب ها مصونیّت داشته و غالب میکروب ها نمى توانند در خاک به زندگى خود ادامه دهند؛ بلکه خاک دشمن سرسخت آنهاست و دیر یا زود شرایط زندگى آنها را از بین مى برد.

در آیین اسلام دستور داده شده در موقع دسترسى نداشتن به آب، به جاى غسل و وضو، بر خاک تیمّم کنند؛ آیا خاک هایى که محتوى انواع و اقسام میکروب ها و وسیله انتقال آن است چگونه مى توان بر آن تیمّم کرد؟
جواب: مطابق آنچه در علوم طبیعى ثابت شده، خاک تمیز و پاک در مقابل میکروب ها مصونیّت دارد و غالب میکروب ها نمى توانند در خاک به زندگى خود ادامه دهند؛ این مصونیّت به سبب موجودات جاندار ذرّه بینى بسیار ریزى است که در خاک وجود دارد. این موجودات دشمن سرسخت میکروب هاى موذى است؛ بطورى که مثلا اگر لاشه و مردارى که با خود میلیونها میکروب همراه دارد، زیر خاک مدفون گردد؛ این جانداران ذرّه بینى فوراً شروع به تجزیه و از هم پاشیدن لاشه مى کنند و به زودى قواى میکروب ها را شکست داده و آنها را معدوم مى سازند.
بنابراین، برخلاف آنچه تصوّر شده، خاک پاک و بدون آلودگى نه تنها از تأثّر در برابر میکروب ها مصون است؛ بلکه دشمن سرسخت آنهاست و دیر یا زود شرایط زندگى آنها را از بین مى برد.
بدین ترتیب خاک تمیز، پس از آب - که مهم ترین وسیله شستشوى طبیعت و مبارزه با پلیدى ها و میکروب هاست - یک عامل تطهیر و مبارزه با میکروب است.
با توجّه به این حقیقت مهم، معلوم مى شود که دستور اسلام در مورد تیمّم بر خاک - در صورت دسترسى نداشتن به آب - کاملا با کشف علوم طبیعى مطابق است.
نکته اساسى در این باره کاملا باید مورد توجّه قرار گیرد این است که در قرآن در آیه مربوط به تیمّم، پاکیزه بودن خاک شدیداً تأکید شده و چنین آمده: «فَتَیَمَّوُا صَعِیداً طَیِّباً»؛ (با خاک پاکى تیمّم کنید). (1)
در اخبارى که از پیشوایان دینى ما در مورد این دستور مذهبى نقل شده، پاکى و تمیزى خاک تیمّم صریحاً سفارش شده است; در کتاب «وسایل الشّیعه» دو حدیث از امام صادق(علیه السلام) در این باره نقل شده که فرمود: خاک تیمّم را از زمین هایى که زیر پاى مردم است و مردم روى آن رفت و آمد مى کنند تهیّه نکنید». (2)
این تأکید براى این است که خاکى که در این زمین هاست غالباً در معرض آلوده شدن و کثافت است؛ ولى خاک هایى که در زیر پاى مردم نبوده و در نتیجه دور از دسترس است، غالباً تمیز و پاکیزه مى باشد. (3)