مصونیت امام زمان(عج) از خطر گزندهای دشمنان و ستمکاران فقط یکی از دلایل غیبت حضرت شان است، اما این غیبت حکمت های دیگری نیز دارد که مهم ترین آنها آمادگی روانی و اجتماعی و فرهنگی جامعه بشری برای ظهور و برپایی حکومت عدل جهانی است. یعنی احساس یأس از تمامی مکاتب انسانی و غیروحیانی و احساس نیاز به نوع دیگری از حکومت. به عبارت دیگر یکی از حکمت های غیبت مهدی موعود(عج) ذخیره یک حجت الهی برای تحقق یافتن تام و کامل اراده خداوند در سراسر جهان است. آنچه برای تحقق این امر لازم است آمادگی در سطح وسیع و جهانی است نه در حد حکومت محلی و محدود شیعه. حضرت مهدی(عج) قرار است اسلام را فراگیر و عدل را در سراسر جهان حاکم کند.

سه توجیه برای اختلاف روایات مربوط به «مدت حکومت امام زمان(عج)» بیان شده است: 1- ترجيح روايات هفت سال؛ شاهد آن «مستفیض» و «متواتر» بودن روایات و شهرت در عمل به آنهاست و اینکه اصلاح جامعه در هفت سال فضیلتی برای حضرت می باشد. 2- حمل روايات به دو مرحله؛ الف) حيات امام بعد از ظهور که کمتر از ده سال است. ب) حكومت عدل جهانى توحيدى که بیش از ده سال می باشد. 3- حمل روایات بر مراحل شدت و ضعف؛ الف) مرحله ظهور و قوت. ب) مرحله تثبيت و آرامش. ج) مرحله نهايى و حداكثري حكومت.

در برخى از روايات شيعه و اهل سنت به صورت مطلق به انتظار فرج اشاره شده بدون آنكه مقيد به فرج حضرت مهدى(عج) شده باشد. از جمله قرائنى كه مصداق این احادیث را مشخص كرده و بر حضرت مهدى(عج) و قيام او تطبيق می دهد، مسئله «لزوم تناسب بين حكم و موضوع» است؛ زيرا انتظار فرجى كه برترین عبادت، برترین اعمال و جزء پایه های دین شمرده شده، بطور حتم همان انتظار روز موعود است از آن جهت كه در آن روز وعده الهى در جهان محقق شده و حكومت عدل توحيدى در روى كره زمين گسترش مي يابد.

عوامل زمينه ساز «حکومت واحد جهانی» عبارتند از: 1- خطر جنگ و ناامنی كه بر جوامع انسانى سايه افكنده، تنها با حکومت واحد برطرف می گردد. 2- دلیل اصلی جنگها و برخوردهای خونین «تضاد منافع» است. حال اگر حكومتی، عدل و انصاف را براى كل جامعه بشرى سرلوحه کارش قرار دهد، مسلماً مورد اقبال عموم بشر قرار می گیرد. 3- حرکت بشر بسوی کمال، به نوبه خود مى تواند زمينه ساز حكومت جهانى گردد؛ زیرا هم خود بشر به سوى تكامل عقلانى در حرکت است و هم خداوند او را در زمان ظهور حضرت مهدى(عج) به كمال نهايى عقلی نايل مى گرداند.

ظهور منجى كل بشر به عنوان یک پديده عظيم اجتماعی نیازمند مقدمات و شرايط خاصی است از جمله: پيشرفت دينى در ميان امت اسلامى، گسترش انحراف عمومى، گسترش ظلم و فساد، پيشرفت بشر در صنعت و تكنولوژى و آماده شدن ياران خاص حضرت براى نصرت او.

در مورد مشاركت حضرت مسيح(ع) در حكومت عدل جهانى حضرت مهدي(عج) حكمت هايي وجود دارد كه از جمله آنها می توان به: زمينه سازی و تسهیل پيروزى امام زمان(عج) بر جهان، همراهی و همکاری در برپایی حکومت عدل توحیدی و بر عهده گرفتن مسئوليت هاي مهمی در حكومت جهانى حضرت و ... اشاره کرد.

ترسيم خطوط كلى براى روز موعود به شروع خلقت باز مى گردد؛ زيرا اين روز هدف و غرض اساسى براى خلقت است. آری برپايى حكومت عدل جهانى دو شرط دارد که يكى شناخت كامل عدل و ديگرى آمادگى براى فداكارى در راه پياده كردن عدالت در سطح جهان است و از ابتدای خلقت، انبياء(ع) متكفل اين دو امر مهم شده و در صدد تربيت بشر براى رسيدن به آن دو بوده اند.

شركت حضرت مسيح(ع) در تشكيل حكومت عدل توحيدى جهانى و مساعدت حضرت مهدى(عج) در این امر باعث ايمان آوردن مسیحیان به حضرت مي شود و پیروزی امام زمان(عج) سریعتر، آسان تر و بدون خونریزی اتفاق خواهد افتاد.

از برخى عبارات اناجيل به دست مى آيد كه وقت ملكوت آسمان ها كه همان حكومت عدل جهانى توحيدى بر روى زمين است، در «آخرالزمان» می باشد. حضرت عيسى(ع) در مورد مقدمات برپايى ملكوت خداوند مى گويد: «و زود است كه خبر از جنگ ها و شايعات بشنويد مبادا كه فزع كنيد؛ زيرا حدوث آنها حتمى است ولى نهايت عالم نخواهد بود». اين مطلب موافق رواياتى است كه از رسول اكرم(ص) رسيده و می فرماید : «مهدي در آخر الزمان خروج خواهد نمود».

اسلام كامل ترين طرح را براى تطبيق حكومت عدل جهانى توحيدى در پايان تاريخ داده است؛ زيرا اسلام آخرين شريعت آسمانى و دعوت آن جهانى است و پيامبر(ص) و ائمه(ع) و بسيارى از صحابه تمام تلاش خود را به كار گرفتند تا مردم را از راه هاى مختلف براي اين موضوع آماده كنند؛ حتی خود حضرت مهدی(عج) با اقامه دليل بر ولادتش و بيان طرح كامل براى غيبت و ظهورش، زمینه ساز آن حکومت الهی شده است.