از ديدگاه امام علي(ع) حمد و ستایشِ پروردگار اگر چنين باشد «جامع» خواهد بود: «خداوندا سپاس و ستايش مخصوص توست، در برابر آنچه مى گيرى و بر آنچه عطا مى كنى و بر عافيت و بلايى كه مى فرستى، حمد و سپاسى كه رضايت بخش ترين حمدها نزد تو باشد؛ حمدى كه محبوب ترين حمدها در پيشگاه توست؛ حمدى كه برترين حمدها نزد توست. حمدى كه تمام جهانِ خلقت را پر كند و تا آنجا كه خواسته اى، برسد؛ حمدى كه از تو محجوب و پوشيده نماند و در پيشگاه تو كاستى نداشته باشد؛ حمدى كه عددش پايان نگيرد و در پهنه زمان، فنا در آن راه نيابد ...».

در احاديث اسلامى، روايات تكان دهنده اى در مذمّت «بخل» ديده مى شود، از جمله اينكه: «بخيل از خدا دور است، از مردم نيز دور است و به آتش دوزخ نزديك است». «نگاه كردن به بخيل، انسان را سنگدل مى كند». «بُخل و حرص با ايمان در يك قلب جمع نمى شوند». «بُخل درختى است كه در آتش دوزخ مى رويد و به همين جهت، تنها بخيلان وارد دوزخ مى شوند». «جاهل با سخاوت نزد خدا، از عابد بخيل محبوبتر است و بدترين دردها درد «بُخل» است» و ...

«واحدى» در «أسباب النزول» از عبدالرحمن بن حمدان عدل از محمّد بن سليمان بن خالد فحّام، از على بن حسين(ع) روایتی به این مضمون نقل کرده، ولی حق اینست که هيچ كرامتى با چنين سندى ثابت نمى شود؛ چراکه سندى كه مركّب است از فردى مجهول چون عبدالرحمن عدل، و محمّد فحّام، و كسى كه در آخر عمرش خِرِف شد تا جايى كه بنا به گفته ابوالحسن بن فرات، چيزى از آنچه برايش خوانده مى شد نمى فهميد، اعتباری ندارد.

در تعالیم اسلامی سفارش شده که قبل از اظهار عجز و ناتوانی دیگران به آنها کمک کنید و آن را یکی از نشانه های ایمان شمرده اند، قرآن یکی از صفات مؤمنين را شتاب كردن بسوی خيرات می داند «أُوْلَئِكَ يُسَارِعُونَ فِى الْخَيْرَاتِ وَ هُمْ لَهَا سَابِقُونَ»، در جاى ديگر نيز مى فرمايد: «با انجام كارهاى نيك به سوى مغفرت و آمرزش پروردگارتان بشتابید». در روايتى آمده است: «نيكوئى كردن بدون درخواست و عطا كردن پيش از درخواست، از بزرگترين كرامتها است».

خداوند در قرآن درباره جايگاه نمازگزاران در بهشت مي فرمايد: اينان در بهشت از كرامت الهي برخوردارند. نه تنها برخورداري از نعمتهاي بهشت مانند جنات، نهر، حرير، استبرق و ... مطرح است؛ بلكه سخن از كرامت و تكريم نمازگزار در بهشت است. خداوند، كرامت را صفت فرشتگان مي‏ داند. آنها هرگز جلو نمي ‏افتند و تابع امر خدا هستند و برابر دستور خدا كار انجام مي دهند. سپس خدا مي فرمايد: آن اوصاف را شما هم تحصيل كنيد. آری نمازگزاران در بهشت مكرّمند؛ براي آنكه نمازگزار خوي فرشتگي پيدا كرده، هر چه فرشتگان دارند او نيز دارد.

در گفتگوي بين امام علي(ع) و حضرت خضر(ع) آمده است كه: «چقدر خوب است كه اغنيا براي رضاي خدا به فقرا تواضع كنند». حضرت امير(ع) نيز فرمود: «بالاتر از تواضع اغنيا براي فقرا، بي ‏اعتنايي فقرا نسبت به اغنياست؛ فقيري كه به اغنيا بي ‏اعتنايي مي كند بر خدا توكل كرده و اين خود كرامتي فراتر از تواضع است».

شايد بتوان گفت علت پيدايش گروه غلات در عصر امام هادي(ع) ، امور زير بوده است: 1-كرامت هایى كه از امام مشاهده مى کردند و قادر به توجيه و تحليل صحيح آن نبودند. 2- مى خواستند قيود و حدود و ضوابط اسلامى را زير پا گذاشته طبق ميل و هوسهاى خود رفتار كنند، لذا تمام محرمات را حلال مى شمردند. 3- چشم طمع به اموال مردم دوخته بودند و مى خواستند وجوهى را كه شيعيان به ائمه مى پرداختند به چنگ آورند.