آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

در تعالیم اسلامی سفارش شده که قبل از اظهار عجز و ناتوانی دیگران به آنها کمک کنید و آن را یکی از نشانه های ایمان شمرده اند، قرآن یکی از صفات مؤمنين را شتاب كردن بسوی خيرات می داند «أُوْلَئِكَ يُسَارِعُونَ فِى الْخَيْرَاتِ وَ هُمْ لَهَا سَابِقُونَ»، در جاى ديگر نيز مى فرمايد: «با انجام كارهاى نيك به سوى مغفرت و آمرزش پروردگارتان بشتابید». در روايتى آمده است: «نيكوئى كردن بدون درخواست و عطا كردن پيش از درخواست، از بزرگترين كرامتها است».

مردى به رسول اكرم(صلی الله علیه و آله) گفت: يا رسول اللّه(صلی الله علیه و آله) همسايه اى دارم كه ديگ غذا بار مى گذارد و از آن به من نمى دهد. حضرت فرمودند: «آن كس، به من ايمان نياورده است».(1) چرا بايد همسايه اظهار عجز و گرفتارى و گرسنگى كند تا به او كمك كنيد، [بايستي] قبل از اينكه دست به اين كار زند، اقدامى در حق او كنيد. قرآن يكي از صفات مؤمنين را سرعت در خيرات و سبقت در آنها مى شمارد؛ «أُوْلَئِكَ يُسَارِعُونَ فِى الْخَيْرَاتِ وَ هُمْ لَهَا سَابِقُونَ»(2)
در جاى ديگر مى فرمايد: «وَ سَارِعُوا إِلَى مَغْفِرَة مِّنْ رَّبِّكُمْ»(3)؛ (با انجام كارهاى نيك به سوى مغفرت و آمرزش از طرف پروردگارتان سرعت بگيريد). در روايتى آمده است: «اَلتَّبَرُّعُ بِالمَعْرُوفِ وَ الاِعطَاءُ قَبلَ السُّؤَالِ مِن اَكْبَرِ السُّؤدَدِ»(4)؛ (نيكوئى كردن بدون درخواست و عطا كردن پيش از سؤال و درخواست، از بزرگترين كرامتها و آقائي ها است). از حكيمى پرسيدند: «آقائى و سرورى چيست؟ گفت: نيكوئى با قوم خود و تحمّل گناه. گفتند: شرّ چيست؟ گفت: بازداشتن رنج و عطا دادن. گفتند: مجد و بزرگوارى چيست؟ گفت: غرامت كشيدن و مكارم اخلاقى را بنا نهادن».(5)،(6)