آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

در گفتگوي بين امام علي(ع) و حضرت خضر(ع) آمده است كه: «چقدر خوب است كه اغنيا براي رضاي خدا به فقرا تواضع كنند». حضرت امير(ع) نيز فرمود: «بالاتر از تواضع اغنيا براي فقرا، بي ‏اعتنايي فقرا نسبت به اغنياست؛ فقيري كه به اغنيا بي ‏اعتنايي مي كند بر خدا توكل كرده و اين خود كرامتي فراتر از تواضع است».

در حديث معصوم(عليه ‏السلام) آمده است: «مؤمن از نظر مالي ضعيف مي شود اما آبرومند است». نداري و ضعف مالي ننگ نيست؛ خزي و بي ‏آبرويي بد است. ممكن است کسی مال داشته باشد؛ امّا حيثيتي نداشته باشد.
در این رابطه شبه مناظره ‏اي بين حضرت علي ‏بن ابي ‏طالب(سلام‏ الله‌ عليه) و حضرت خضر(سلام‏ الله‌ عليه) واقع شده است؛ خضر(عليه ‏السلام) اين چنين فرمود: «مَا أَحْسَنَ تَوَاضُعَ الْأَغْنِيَاءِ لِلْفُقَرَاءِ طَلَباً لِمَا عِنْدَ اللَّهِ»؛ (چقدر خوب است كه اغنيا براي رضاي خدا به فقرا تواضع كنند). حضرت امير(عليه ‏السلام) فرمود: «وَ أَحْسَنُ مِنْهُ تِيهُ الْفُقَرَاءِ عَلَى الْأَغْنِيَاءِ اتِّكَالًا عَلَى اللَّهِ»(1)؛ (بالاتر از تواضع اغنيا براي فقرا، بي ‏اعتنايي فقرا نسبت به اغنياست؛ به خاطر توکل بر خداوند) آری فقيري كه به اغنيا بي ‏اعتنايي مي كند بر خدا توكل كرده و اين خود كرامتي فراتر از تواضع است.(2)