حكومت مهدى(عج) شبيه هيچ يك از حكومت هاى موجود در دنيا نيست؛ زيرا اولاً: ایشان اسلام را به عنوان برنامه حكومتى عادل پياده می كند. ثانياً: اساس حكومت هاى رايج در دنيا بر ظلم و تعدى استوار است؛ در حالى كه يكى از اهداف حكومت امام زمان(عج) برچيدن ظلم و بى عدالتى و گسترش عدل و داد در سطح جامعه است. ثالثاً: همه نظام ها و قوانين موجود در جهان بر ماديت و اسقاط عنصر الهى در امور استوار است؛ ولی حكومت مهدى(عج) بر پايه معنويت و ارتباط انسان با خدا و تربيت جسم و روح استوار است.

در آیات فراوانی از قرآن مجید، تعبیرات مثبتی درباره «مواهب دنیا» دیده می شود؛ مانند عبارات «خیر مطلق»، «برکات آسمان و زمین»، «طیبات» و ... از مجموع اين عناوین استفاده مي شود که نعمت های مادیِ دنیا ذاتاً مذموم و پلید نیستند؛ بلکه ماهیت آنها تابع چگونگی بهره گیری از آنهاست؛ بدیهی است هرگاه در طریق وصول به آخرت و اعمال صالح باشد پسندیده و محبوب و اگر در مسیر گناه و اعمال ناشایست استفاده گردد زشت و ناپسند است.

هواپرستى سرچشمه غفلت از خدا و خلق خدا است و عامل بیگانگى از همه اصول اخلاقى است. انسان را در خویشتن فرو مى برد و از همه حقایق جهان دور مى سازد. یک انسان هواپرست جز به اشباع شهوات خویش نمى اندیشد و برای او آگاهى، گذشت، ایثار، فداکارى و معنویت مفهومى ندارد.

انسان هواپرست در نتیجه غفلت از خدا، جز به اشباع شهوات خویش نمى اندیشد. آگاهى، گذشت، ایثار، فداکارى و معنویت براى او مفهومى ندارد. انسان هواپرست، همیشه گرفتار افراط است و آن قدر  رو به افراط گام برمى دارند، تا خود را هلاک و نابود کنند.

بعضى از مشرکان مانند «ولید بن مغیره» به هنگام مبعوث شدن پیامبر(ص) با تعجب و انکار مى گفتند: آیا از میان همه ما وحى الهى بر محمّد [این یتیم فقیر و تهیدست] نازل شده است؟ آیه 75 سوره حج نازل شد و به آنها پاسخ گفت، که انتخاب انبیاء و فرشتگان براى رسالت، روى معیار شایستگى و معیار معنویت آنها بوده است.

هر مأموریتى نیاز به شایستگى در خور آن مأموریت دارد؛ لذا پیامبران، که پیام سراسر نور و معنویت خدا را از طریق وحى دریافت داشته، باید چنان پاک و منزّه باشند که بتوانند با ذات پاک خدا که از هر عیب و نقص مبّراست ارتباط پیدا کنند، و پیامى که محتوایش مملوّ از پاکى و تقواست دریافت دارند. از سوى دیگر نماینده هرکس مظهر وجود او است، و طبق آیه 124 سوره انعام خداوند که منبع لایزال معنویت و پاکى است، نماینده خود را از میان گنهکاران انتخاب نمی کند.