جعفر بن حسین درباره غدیر خم چنین سروده: «إنّ الإمامة بالنصوص***لمن یقوم بها مقامه/ کمقاله فی یوم خم***لحیدر لمّا أقامه/ من کنت مولاه فذا***مولاه یسمعهم کلامه»؛ (همانا امامت به واسطه نصوص ثابت مى شود، مانند گفتار پیامبر(ص) در روز غدیر که فرمود: هر کس من مولاى او هستم پس این (على) مولاى اوست...) .

ابوالفرج رازى درباره غدیر چنین سروده: «تجلى الهدى یوم الغدیر عن الشّبه***وبرّز إبریز البیان عن الشّبه...، وقال ألا من کنت مولى لنفسه**فهذا له مولى فیا لک منقبه»؛ (هدایت در روز غدیر از شبهه، و بیان ناب و خالص از شباهت عارى شد، و خداوند دین مردم را کامل کرد... و پیامبر(ص) فرمود: آگاه باشید، هر کس من مولاى او هستم پس این مولاى اوست، و این چه منقبت و فضیلت بزرگى است).

ابو رقعمق انطاکى درباره غدير چنین سروده است: «لا والذی نطق النبیُّ *** بفضلِهِ یومَ الغدیرِ / ما للإمامِ أبی علیٍّ ف*** ی البریّةِ من نظیرِ»؛ (نه ، سوگند به آن کسى که پیامبر اکرم در روز غدیر در فضل او سخن گفت . که براى پدرم امام على در میان خلایق نظیر و مانندى نیست) .

ابوالعُلى سَرَوى در رابطه با غدیر چنین سروده: «...وقول الرسول له إذ أتى**له شبه الفاضل المفضل/ ألا إنّ من کنت مولى له**فمولاه من غیر شکّ علی»؛ (... و سخن پیامبر هنگامى که صادر شد، براى على صفت فضل و برترى را ثابت کرد؛ پیامبر(ص) فرمود: آگاه باشید! همانا هر که من مولاى او هستم، پس مولاى او بدون شکّ على است).

عونى درباره غدیرخم چنین سروده: «إمامی له یوم الغدیر أقامه***نبیّ الهدى ما بین من أنکر الأمرا...»؛ (امام من کسى است که در روز غدیر، پیامبرِ هدایت او را در بین کسانى که منکر این امر بودند، برگزید و فرمود: او وارث علم من و جانشین من درمیان شماست، و من از همه دشمنانِ او به سوى خداوند بیزارى مى جویم و...).

عبدى درباره غدیر چنین سروده: لعمرک یا فتى یوم الغدیر**لأنت المرء أولى بالامور...؛ سوگند به جان تو اى جوانمرد روز غدیر! تو مردى هستى که در همه امور نسبت به دیگران اولویت دارى و... . در قصیده دیگری درباره غدیر چنین سروده: یوم الغدیر لأشرف الأیام**وأجلّها قدراعلى الإسلام...؛ روز غدیر با شرافت ترین روزها و داراى منزلتى عظیم در اسلام است...، پیامبر در غدیر خمّ در حالى که دست وصى را بلند کرده بود به مردم فرمود: هر کس من مولاى اویم، پس این مولاى اوست و این به واسطه وحى از جانب خداوند است... .

صاحب بن عباد در رابطه با غدیر خم چنین سروده: ...وقالوا علیٌّ علا قلت لا فإنّ العُلى بعلیٍّ عَلا؛ ...گفتند: على برترى یافت؟ گفتم: نه. همانا برترى ها به واسطه على برترى یافتند. ولکن أقولُ...؛ ولکن من مِثل گفته پیامبر(ص) مى گویم، در حالى که همه خلایق را جمع کرده بود. ألا إنّ من کنتُ مولىً له یُوالی علیاً وإلاّ فلا؛ آگاه باشید! هر کس من مولاى او هستم على را ولىّ خود بدارد، و اگر چنین نکند پس من هم مولاى او نیستم.

جوهرى جرجانى در رابطه با غدیر چنین سروده است: أما أَخذت علیکم إذ نزلت بکم***غدیر خمّ عقوداً بعد أیمان/  هذا علیّ لمولى من بعثت له***مولى وطابق سرّی فیه إعلانی...؛ آیا هنگامى که با شما به غدیر خم رفتیم، پیمانهایى را پس از سوگندها از شما نگرفتم؟ این على مولاى هر کسى است که من بر او مبعوث شده ام، و سرّ و درون من درباره او مطابق با آشکار من است....، این پسر عموى من و عهده دار منبر من، و برادر و وارث من است، و اصحاب و برادران دیگرم این گونه نیستند.

ابن حجاج بغدادى درباره غدیرخم چنین سروده: خداوند، با برکت قرار ندهد جماعتى که با تو در غدیر خم بیعت نمودند؛... عاقّوک واطرحوا قول النبیّ ***ولم یمنعهم قوله هذا أخی خلفی/ هذا ولیّکم بعدی فمن علقَت** به یداه فلن یخشى ولم یخف؛ از فرمان تو سرپیچى کرده و تو را آزردند، و گفتار پیامبر را به گوشه اى انداختند و سخن پیامبر که فرمود : «این، برادر و جانشین من است. این ، پس از من ولىّ شما است ، پس هر کس به او متمسّک شود، ترس و هراسى ندارد»، مانع مخالفت آنها نشد.

ابوالعباس ضبىّ درباره غدیرخم چنین سروده: «لعلیّ الطهر الشهیر**مجد أناف على ثبیر/ صنو النبیّ محمّد و**وصیّه یوم الغدیر/ وحلیل فاطمة ووا لد**شبّر وأبو شبیر»؛ (براى على که پاک و مشهور است مجد و عظمتى است که زیاده بر کوه ثبیر است. برادر پیامبر(ص) و وصىّ او در روز غدیر و همسر فاطمه(س) و پدر حسن و حسین(ع) است).