آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

عبدى درباره غدیر چنین سروده: لعمرک یا فتى یوم الغدیر**لأنت المرء أولى بالامور...؛ سوگند به جان تو اى جوانمرد روز غدیر! تو مردى هستى که در همه امور نسبت به دیگران اولویت دارى و... . در قصیده دیگری درباره غدیر چنین سروده: یوم الغدیر لأشرف الأیام**وأجلّها قدراعلى الإسلام...؛ روز غدیر با شرافت ترین روزها و داراى منزلتى عظیم در اسلام است...، پیامبر در غدیر خمّ در حالى که دست وصى را بلند کرده بود به مردم فرمود: هر کس من مولاى اویم، پس این مولاى اوست و این به واسطه وحى از جانب خداوند است... .

او در این باره چنین سروده است:
1 ـ «لَعمرُکَ یا فتى یومِ الغدیرِ *** لأنت المرءُ أولى بالاُمورِ
2 ـ وأنت أخٌ لخیرِ الخلقِ طرّاً *** ونفسٌ فی مباهلةِ البشیرِ
3 ـ وأنت الصنوُ والصهرُ المزکّى *** ووالدُ شبّر وأبو شبیرِ
4 ـ وأنت المرءُ لم تحفلْ بدنیاً *** ولیس له بذلک من نظیرِ
5 ـ لقد نبعتْ له عینٌ فظلّتْ *** تفورُ کأنّها عنقُ البعیرِ
6 ـ فوافاه البشیرُ بها مغذّاً *** فقال علیٌّ أبشر یا بشیری
7 ـ لقد صیرّتُها وقفاً مُباحاً *** لوجهِ اللهِ ذی العزِّ القدیرِ
8 ـ وکان یقولُ یا دنیای غرّی ***سوای فلستُ من أهلِ الغرورِ
9 ـ وصابرَ مع حلیلتِهِ الأذایا *** فنالا خیرَ عاقبةِ الصبورِ
10 ـ وقالت اُمُّ أیمنَ جئتُ یوماً *** إلى الزهراءِ فی وقتِ الهجیرِ
11 ـ فلمّا أن دنوتُ سمعتُ صوتاً *** وطحناً فی الرحاءِ بلا مُدیرِ
12 ـ فجئتُ البابَ أقرعُهُ نغوراً *** فما من سامع لیَ فی نغوری
13 ـ فجئت المصطفى وقصصتُ *** شأنی وما أبصرتُ من أمر ذعورِ(1)
14 ـ فقال المصطفى شکراً لربٍّ *** بإتمام الحَباء لها جدیرِ
15 ـ رآها اللهُ مُتعَبةً فألقى *** علیها النوم ذو المنِّ الکثیرِ
16 ـ ووکّل بالرحا مَلَکاً مُدیراً *** فعدتُ وقد ملئتُ من السرورِ
17 ـ تزوّجَ فی السماءِ بأمر ربّی *** بفاطمةَ المهذّبةِ الطهورِ
18 ـ وصیّر مهرها خمسَ الأراضی *** بما تحویه من کَرَم وخیرِ
19 ـ فذا خیرُ الرجال وتلک خیرُ *** النساءِ ومهرُها خیر المهورِ
20 ـ وإبناها الأُلى فضلوا البرایا *** بتنصیصِ اللطیفِ بها الخبیرِ
21 ـ وصیّر ودّهم أجراً لطه *** بتبلیغِ الرسالةِ فی الاُجورِ»
1 ـ (سوگند به جان تو اى جوانمردِ روز غدیر! هر آینه تو مردى هستى که در همه امور (نسبت به دیگران) اولویّت دارى . 2 ـ و تو برادر کسى هستى که از همه خلایق برتر است ، ونفْس و جان او شدى در جریان مباهله پیامبرِ بشارت دهنده (بشیر) . 3 ـ و تو برادر عزیز و داماد تزکیه شده او هستى ، و پدر امام حسن (شبّر) و امام حسین (شبیر) مى باشى . 4 ـ و تو مردى هستى که توجّه و مبالاتى به دنیا نداشت و براى او در این مورد نظیر و مانندى نیست . 5 ـ همانا براى او چشمه اى جوشید و آن چشمه فوران نمود آنچنان که گویا گردن شتر است. 6 ـ پس شخصى به سرعت آمد تا بشارت چشمه را به او بدهد پس على فرمود: اى بشارت دهنده بشارت باد تو را . 7 ـ که همانا این چشمه را وقف نمودم براى رضاى خداوندِ صاحب عزّت و قدرت . 8 ـ و پیوسته مى فرمود : اى دنیا! کسى غیر از من را فریب ده که من اهل فریب خوردن نیستم . 9 ـ او و همسرش در برابر اذیّت و آزارها صبر نمودند ، پس به بهترین عاقبتى که براى شخص صبور است رسیدند . 10 ـ و اُمّ أیمن گفت : یک روز در شدّت گرما نزد حضرت زهرا رفتم . 11 ـ پس چون نزدیک شدم صدایى شنیدم و دیدم در سنگ آسیاب آردى است ، بدون اینکه کسى آن را بگرداند . 12 ـ پس نزدیک در آمدم و در را کوبیدم ، ولى کسى که در زدن مرا بشنود نبود . 13 ـ پس نزد مصطفى آمدم و قصّه خود را و ماجراى عجیبى را که مرا سرگشته و دهشت زده کرده بود و با چشم خود دیده بودم بازگو کردم . 14 ـ پس مصطفى فرمود : شکر مى کنم خداوند را به خاطر تمام و کامل کردن نعمت خوب خود بر او (زهراء(علیها السلام)) . 15 ـ خداوند او (زهرا(علیها السلام)) را خسته دید ، پس خداى صاحب نعمت فراوان ، خواب را بر او مسلّط گرداند . 16 ـ و براى آسیاب فرشته اى را وکیل کرد تا آن را بگرداند ; پس من برگشتم در حالى که (وجودم) از شادى پر شده بود . 17 ـ او (على(علیه السلام)) در آسمان به امر پروردگار با فاطمه که اخلاقش از هر عیبى تهذیب شده و پاک و پاکیزه است ازدواج کرد . 18 ـ و مهریّه او را یک پنجم زمینها، با کَرَم و خیرى که دربردارند ، قرارداد . 19 ـ پس این بهترین مردان ، و او بهترین زنان ، و مهر او بهترین مهریّه هاست . 20 ـ و دو فرزند او بر همه خلایق برترى دارند ; به تصریح (خداوند) لطیفِ خبیر . 21 ـ و در میان پاداش ها ، محبّت آنها را پاداش و مزد طه(پیامبر صلی الله علیه و آله) در مقابل تبلیغ رسالت قرار داد) .
قصیده اى دیگر از او در رابطه با غدیر خم:
1 ـ «یومُ الغدیر لأشرفُ الأیّامِ *** وأجلُّها قدراً على الإسلامِ
2 ـ یومٌ أقامَ اللهُ فیه إمامَنا أعنی *** الوصیَّ إمامَ کلِّ إمامِ
3 ـ قال النبیُّ بدوحِ خمٍّ رافعاً کفَّ *** الوصیِّ یقولُ للأقوامِ
4 ـ من کنتُ مولاه فذا مولىً له *** بالوحی من ذی العزّة العلاّم
5 ـ هذا وزیری فی الحیاة علیکمُ *** فإذا قضیتُ فذا یقوم مقامی
6 ـ یا ربّ والِ من أقرَّ له الولا *** وانزل بمن عاداه سوءَ حِمام
7 ـ فتهافتت أیدی الرجالِ لبیعة *** فیها کمال الدین والإنعامِ»
1 ـ (روز غدیر با شرافت ترین روزها و داراى منزلتى عظیم در اسلام است . 2 ـ روزى است که خداوند امام ما را در آن ، متولّى دین قرار داد ، منظورم وصىّ پیامبر و امام و پیشواى هر امامى است . 3 ـ پیامبر در غدیر خمّ در حالى که دست وصىّ را بلند کرده بود به مردم فرمود : 4 ـ هر کس من مولاى او هستم ، پس این مولاى اوست (و این) به واسطه وحىِ از جانب خداوند علاّمِ داراى عزّ وجاه است . 5 ـ این (على) در زمان حیات من وزیر من بر شماست ، و هنگامى که وفات نمایم او جانشین من مى شود . 6 ـ پروردگارا ! هر کس را که اقرار به ولایت او مى کند دوست بدار ، و بر هر که با او دشمنى مى کند مرگ بدى نازل کن ! 7 ـ پس دستهاى مردمان براى بیعتى که در آن کامل شدن دین و تمام شدن نعمت بود یکى پس از دیگرى دراز شد) .(2)