این ادعا که «زیدیه» منکر امام مهدی(عج) است به طور حتم باطل است؛ زيرا با مراجعه به كتاب هاى زيديه پى مى بريم كه آنها هم مانند ساير فِرَق اسلامى به ظهور و قيام حضرت مهدى(عج) اعتقاد كامل دارند. مجدالدين بن محمد بن منصور حسنى مؤيدى از بزرگان علماى زيديه در كتاب «لوامع الانوار» بابى را تحت عنوان «اخبار المهدى» بيان كرده و احاديث بسيارى درباره آن حضرت آورده است. همچنین حسين بن ناصر مهلا یکی دیگر از علماى زيديه در كتاب «مطمح الامال» مى گويد: «درباره مهدى احاديثى است كه به حد تواتر رسيده است».

زیدیّه پیروان زید فرزند امام سجّاد(ع) مى باشند و او را امام پنجم از امامان اهل بیت می دانند و معتقدند پس از وى فرزندش یحیى به جاى وى نشست و... . در ایران ناصر اطروش جمع کثیرى را به مذهب زیدیه درآورد. به عقیده زیدیه هر فاطمى نژاد، عالم، زاهد، شجاع، سخى، که به عنوان قیام به حق خروج کند مى تواند امام باشد. زیدیه در اصول به معتزله و در فروع به فقه ابی حنیفه گرایش پیدا کرده اند.

زیدیه یمن تا قبل از ظهور وهابیت گرایش به امامیه داشتند؛ اما بعد از به قدرت رسیدن وهابی ها در عربستان، کشورها یی مثل بحرین و یمن را با اعمال محدودیت تحت تأثیر افکار خود قرار دادند. امامان زیدیه هم که مرفه‌ ترین مردم یمن بودند، مصلحت دیدند با عقاید دینی رایج در منطقه منطبق شوند. البته مهمترین عامل، فشار سیاسی حکومت یمن بود که شدیدا از وهابیت خط می گرفت؛ آنان به کتابخانه‌ها حمله کرده و کتابها را آتش زدند، از فعالیت مدارس دینی جلوگیری کردند و علمای زیدی را کشتند.

زیدیه و اسماعیلیه، مثل امامیه از فرقه هاى شیعى است با این تفاوت که امامیه، امامت را بر اساس نصّ نبوى براى دوازده امام می داند ولی زیّدیه، نص بر امامت را تنها براى على و امام حسن و امام حسین(ع) مى دانند و رهبرى پس از آن بزرگواران از آنِ هر هاشمى است که قیام مسلّحانه کند و به امامتِ خودش دعوت کند. اسماعیلیه امامت را تا امام صادق(ع) قبول دارند و پس از او به امامت فرزندش اسماعیل معتقدند و استمرار آن را در فرزندان او مى دانند.