آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

زیدیّه پیروان زید فرزند امام سجّاد(ع) مى باشند و او را امام پنجم از امامان اهل بیت می دانند و معتقدند پس از وى فرزندش یحیى به جاى وى نشست و... . در ایران ناصر اطروش جمع کثیرى را به مذهب زیدیه درآورد. به عقیده زیدیه هر فاطمى نژاد، عالم، زاهد، شجاع، سخى، که به عنوان قیام به حق خروج کند مى تواند امام باشد. زیدیه در اصول به معتزله و در فروع به فقه ابی حنیفه گرایش پیدا کرده اند.

 زیدیّه پیروان زید شهید، فرزند امام سجّاد(علیه السلام) مى باشند. زید سال 121 هجرى برخلیفه اموى، هشام بن عبدالملک قیام کرد و گروهى بیعتش کردند و در جنگى که در شهر کوفه میان او و کسان خلیفه درگرفت کشته شد. وى پیش پیروان خود، امام پنجم از امامان اهل بیت شمرده می شود و پس از وى فرزندش یحیى بن زید که بر خلیفه اموى ولید بن یزید قیام کرده و کشته شد، به جاى وى نشست و پس از وى محمد بن عبدالله و ابراهیم بن عبدالله که بر خلیفه عباسى، منصور دوانیقى شوریده و کشته گردیدند، براى امامت برگزیده شدند. پس از آن تا زمانى امور زیدیّه غیر منظّم بود تا ناصر اطروش که از اعقاب برادر زید بود در خراسان ظهور کرد و در اثر تعقیب حکومت محل از آنجا فرار کرده به مازندران که هنوز اهالى آن اسلام نپذیرفته بودند رفت و پس از سیزده سال دعوت، جمع کثیرى را مسلمان کرده به مذهب زیدیه درآورد، سپس به دستیارى آنان ناحیه طبرستان را مسخّر ساخته و به امامت پرداخت و پس از وى اعقاب او تا مدتى در آن سامان امامت کردند. به عقیده زیدیه هر فاطمى نژاد، عالم زاهد، شجاع، سخى، که به عنوان قیام به حق خروج کند مى تواند امام باشد. بنا به آنچه گفته اند زیدیه در اصول اسلام، مذاق معتزله و در فروع، فقه ابى حنیفه رئیس یکى از چهار مذهب اهل سنت را دارند. اختلافات مختصرى نیز در پاره اى از مسائل در میانشان هست. (1)