اولا: اگر این ایراد مورد قبول باشد، باید این سوال قبل از ایراد شبهه گر مطرح باشد که چرا رسول خدا(ص) چون حضرت عیسی(ع) و به جای ایشان محفوظ و زنده نگاه داشته نشده که رهبر قیام آخرالزمان باشد؟! اگر طول عمر حضرت عیسی(ع) به واسطه ایمان دینی مورد قبول و از لحاظ علمی هم ممکن است، این طول عمر به طریق اولی برای رسول خدا(ص) شایسته و ممکن خواهد بود. اما اراده و مصلحت الهی چنین اقتضا کرده که حضرت رسول(ص) از دنیا برود و حضرت عیسی(ع) زنده بماند . بنابر همین اقتضای حکمت الهی امام و رهبر قیام آخرالزمان از اولاد رسول خدا(ص) است که روایات فریقین نیز آن را تایید می کند.
ثانیا: شأنیت والاتر مقام امامت در مقایسه با مقام هایی چون «نبوت» و «رسالت» که به نوعی اقامه تمامی وظایف و به ثمر رساننده ارزش ها و آرمان های آن دو مقام  است، اقتضای این را دارد که امام مهدی(عج) عهده دار چنین مأموریت خطیری یاشند. به خصوص که نور وجود ایشات امتداد نور وجودی پیامبر اکرم(ص) با تمام فضائل شان - اعم از خاتمیت، وسعت مخاطبین رسالت برای همیشه تاریخ، دایره گسترده تر علم و معارف، ابلاغ برترین کتاب آسمانی یعنی قرآن، عصمت مطلقی که با ترک اولی هم مخدوش نشده - بر تمامی انبیای دیگر است. در نتیجه قیام ایشان گویی قیام خود پیامبر(ص) است.

بداء یکی از عقاید شیعه و از مسائلی است که اهل سنّت شیعه را بخاطر اعتقاد به آن مورد اتهام قرار می دهد. از طرف دیگر یهودیان عقیده دارند که دست خدا بعد از خلق جهان بسته است و موجب شبهاتی راجع به قدرت مطلق خدا در تغییر مقدرات شده اند.

ضمن اینکه اعتقاد به بداء آثار فراوانی دارد و طرح مسأله بداء زمینه اعتقاد به آن و جلب این آثار را فراهم می کند. از جمله این آثار اثبات قدرت مطلق خدا و مقید نبودن حوزه آن به مشیت ها و تقدیرهای پیشین است. همچنین با اعتقاد به بداء است که آدمی امید به آینده و انگیزه ای برای جبران گناهان خود و انجام کارهای نیک مثل صله رحم و صدقه دادن و... پیدا می کند. نیز باور به بداء، آثار بسیار سازنده و مفیدی برای درک بهتر مسائل مربوط به مهدویت و ظهور دارد.

با توجه به این دیدگاه ها، طرح مسأله بدا و تبیین صحیح آن از اهمیت بالایی برخوردار است.

وظايف «نوّاب اربعه» عبارتند از: زدودن شك و حيرت درباره وجود امام مهدى(عج)، حفظ امام(عج) از راه پنهان داشتن نام و مكان آن حضرت، سازماندهى و سرپرستى سازمان وكالت، پاسخ ‌گويى به پرسش هاى فقهى و مشكلات عقيدتى، اخذ و توزيع اموال متعلق به امام مهدى(عج)، مبارزه با غلات و مدعيان دروغين نيابت و بابيت، مبارزه با وكلاى خائن و آماده سازى مردم براى پذيرش غيبت كبری.

در رابطه با كيفيت غيبت امام زمان(عج) دو نظريه وجود دارد: 1- «خفاى شخص»؛ به این معنی كه وجود حضرت از ديد مردم مخفى است. 2- «خفاى عنوان»؛ به این معنی كه مردم حضرت را مى بينند؛ ولى هرگز به عنوان مهدى موعود(عج) او را نمی شناسند. به فرموده محمد بن عثمان عمري صاحب اين امر هر سال در موسم حج حاضر مى شود مردم را مى بيند و آنها را نيز مى شناسد؛ ولي مردم او را مى بينند اما نمى شناسند.

در روايت امام صادق(ع) آمده كه اگر كسى چهل روز «دعای عهد» بخواند از ياران امام مهدى(عج) خواهد شد؛ اما این آثار دعا ممکن است مقيد باشد به اينكه اعمال و رفتار ديگر او نيز درست و مطابق موازين شرع باشد و ممكن است خداوند متعال به بركت اين دعا انسان را متحول گرداند و با خواندن آن در چهل روز و عهد قلبى با حضرت مهدى(عج) به اين قابليت برسد كه بتواند از اصحاب حضرت شود.

همان گونه كه براى تثبيت و جاافتادن «غيبت كبری»، خداوند «غيبت صغری» را مقدر كرد تا زمينه براى غيبت كبری فراهم گردد، در مورد ظهور حضرت نيز گفته شده كه قبل از «ظهور اكبر» براى ايجاد آمادگى، خداوند «ظهور اصغر» را پيش بينى كرده است. به اين معنا كه خداوند مدتى قبل از ظهور اكبر، سطح علمى، شعور و درک مردم را در طبقات مختلف جامعه بالا مى برد تا براى پذيرش عصر حضرت(عج) قابليت لازم را پيدا نمايند.

از جمله احاديث متواتر و صحيح نزد شيعه و اهل سنت که می توان به آنها برای اثبات و جود امام زمان(عج) استدلال نمود احاديث «دوازده خليفه» است. رواياتى كه پيامبر(ص) امامان و جانشينان بعد از خود را دوازده نفر تعيين كرده است. مثل این حدیث که رسول خدا(ص) فرمود: «دائما اسلام عزيز است تا اينكه دوازده خليفه که همگی از قریشند بر آنها حاكم گردد».

رسول اکرم(ص) بارها از «غیبت» امام زمان(عج) خبر داده است. ایشان در حديثي مي فرمايد: «خدا از صلب حسين امامانى قرار داد ... ، نهمين از آنها قائم اهل بيت من و مهدى امت من است او شبيه ترين مردم به من در شمايل و اقوال و افعال است. بعد از غيبتى طولانى ظهور خواهد كرد. آن گاه امر خدا را اعلان كرده و دين او را ظاهر خواهد نمود».

سفير اول امام مهدى(عج) «عثمان بن سعيد عمروى» است كه براي شناخته نشدن به شغل روغن فروشى روى آورد. در مصادر تاريخى اسم او براى اولين بار به عنوان وكيل خاص امام هادى(ع) برده شده و بعد از شهادت ايشان، وكيل خاص امام حسن عسكرى(ع) شد و در مناسبت هاى مختلف مورد مدح و ستايش قرار گرفت. عثمان بن سعيد بعد از شهادت امام عسكرى(ع) به تصريح آن حضرت و امام مهدى(عج) هنگام ورود قمى ها به سامرا، سفير اول آن حضرت شد و پس از وفات در سمت غرب بغداد به خاك سپرده شد.

از راه هاي اثبات نیابت سفیران امام زمان(عج)، انتصاب آنان بوده است. عثمان بن سعيد مورد وثوق امام عسكرى(ع) و امام مهدى(عج) بود و او نيز فرزندش محمد بن عثمان را منصوب نمود و حسين بن روح نيز از طرف محمد بن عثمان به اين سمت منصوب شد و او نيز على بن محمد سمرى را بر اين مقام منصوب كرد. راه دوم خط امام(ع) بوده كه آن را براي ديگران بازگو مى كردند. راه سوم كرامات فراوانى بود كه به دست مبارك اين بزرگواران انجام گرفته و اثبات كننده سفارت آنها بوده است.