از ويژگى هاى فرهنگ حاكم بر حكومت اسلامی، دقّت فوق العاده در صرف اموال بيت المال است تا آنجا كه امام على(ع) حاضر نشدند كمترين تبعيضى بين برادر نيازمندش و ديگر مسلمانان قائل شوند و او را با آهن تفتيده ترساندند. اينكه حضرت علی(ع) دستور می دهد نوك قلم ها را تيز كنند، فاصله سطرها را كم كنند و مطالب اضافى را حذف و از پرگويى بپرهيزند همه براي جلوگيري از حيف و ميل بيت المال است و بالاتر و به صورت كلی تر، به فرموده امام صادق(ع) دور انداختن هسته خرما و باقيمانده آب خورده شده هم مصداق اسراف است.

امام علی(ع) درباره حمایت از مظلوم به فرزندانش وصيت می كند كه: «همواره دشمن [سرسختِ] ظالم و يار و مددكار مظلوم باشيد». اين توصيه در واقع تأكيدى است بر طرفدارى از حق. چه حقى از اين بالاتر كه انسان مظلوم را در برابر ظالم يارى دهد تا مظلوم به حقش برسد و ظالم از ظلمش دست بر دارد و جالب اينكه ظالم و مظلوم در اين دو جمله، مطلق است و تنها مسلمانان را شامل نمى شود و به اين ترتيب هر مظلومى در جهان بايد زير چتر حمايت مسلمانان قرار گيرد و از ظلم هر ظالم و ستمگرى بايد پيشگيرى شود.

وداع براي كسي است كه با ماه مبارك رمضان مأنوس بوده و اين ماه دوست او بوده است وگرنه آن كس كه با اين ماه همراه نبوده، وداع معنا ندارد. انسان از دوستش و از كسي كه مدّتي با او مأنوس بوده خداحافظي مي كند، نه از هر كسي. شخصي كه اصلاً نمي ‏داند چه وقت ماه مبارك رمضان آمد؟ و چه وقت سپري شد؟ چرا آمد؟ و چرا سپري شد؟ وداع كردن بي معناست.

امام سجاد(ع) در دعای وداع ماه مبارک رمضان می فرماید: «سلام ما بر تو اي ماهي كه آرزوها در آن نزديك شد» و ما فهميديم كه چه بخواهيم و آرزوهاي طولانی و دور و دراز نداشته باشیم. دلیل و حکمت این سخن با توجه به فرمایش ایشان در دعای سحر، روشن می شود، ایشان می فرماید: «خدايا آنها كه تو را نمي ‏شناسند و عبادت نمي كنند، روزي مي‏ دهي». پس حيف است كه تمام حاجتها را در محور مادّه و مادّيات خلاصه كنيم. لذا شایسته است آرزوهاي طولاني دنیوی را کنار گذاشته و تقرب به خداوند و توفیق عبادت را از او بخواهیم.

امام سجاد(ع) هنگام وداع ماه مبارک رمضان از این ماه با تعابیر بلند و والایی یاد نموده و فرمودند: «سلام بر تو [اين سلام، سلام توديع است] اي بزرگترين ماه، كه به خدا انتساب داري و سلام بر تو اي عيد اولياي الهي. سلام بر تو اي همنشینی كه وقتي بودي گرامي بودي و حال كه در آستانه رفتن هستي، رفتنت فاجعه بار است. سلام بر تو اي تكيه ‏گاه اميد كه در هنگام مفارقت، ما را غمگین و رنجور كردي. سلام بر تو اي دوست با الفت كه وقتي آمدي ما را مسرور و وقتي رفتي ما را گداختي و ...».

امام سجاد(ع) در دعای وداع ماه رمضان فرمود: «ما با ماه رمضان وداع مي‏ كنيم. این وداع با دوست عزيزي است كه مفارقتش توان فرساست. ما دوست مهرباني را از دست مي دهيم، و از فراقش به وحشت افتاده، احساس غربت مي كنيم. این ماه عید اولیاء الهی و ارزشمندترین زمان بود. او مصاحبی گرانمایه بود که فراقش دردناک است و ... ». با توجه به این سخنان که فرمایش شخصي است كه با باطن روزه اين ماه و شب قدر در تماس بوده است، می توان فهمید که دلیل احساس فراق اولیای الهی بعد از ماه رمضان چیست.

از اهل بيت(ع) آثار علمي زيادي برجاي مانده؛ ازجمله: 1- كتاب علي(ع)، 2- نهج البلاغه، 3- صحیفه سجادیه، 4- رسالة الحقوق، 5- رساله امام رضا(ع) در فرایض و سنن، 6- رساله امام هادى(ع)، 7- چهارصد کتاب از چهارصد نویسنده که محتواى آنها به کتاب هاى عمده اى که در دوره هاى بعد به دست علماى شیعه تألیف شد منتقل شده است.