امام علی(ع) با اشاره به اينكه اگر رهروان جاده هدايت كم هستند به جهت زرق و برق دنياست، به پويندگان این راه دلداری داده و مى فرمايد: «اى مردم! در طريق هدايت از كمى پويندگانش وحشت نكنيد، زيرا مردم گرد سفره اى اجتماع كرده اند كه سيرى آن كوتاه و گرسنگى آن بس طولانى است». این عبارت در واقع برگرفته از آیات قرآن است، آیاتی که سخن از اكثريت جاهل، بى ايمان، غير عاقل، فاسق، ناسپاس و مانند آن دارد.

آیه 275 سوره «بقره» جزای ربا خواران را خلود در جهنم بیان می کند، درحالی که این عذاب مخصوص كسانى است كه بى ايمان از دنيا می روند. پاسخ این اشکال به دو صورت بیان شده است: 1- گناه ربا خواری چنان عظیم است که موجب می شود ربا خواران بی ایمان از دنیا بروند. 2- خلود را به معنای «جاودانگی» نگیریم، بلکه به معنای زمان بسیار طولانی در نظر گرفته شود.

این سوره هفت بخش دارد: 1- اهمیت قرآن و نبوت پیامبر(ص) و برخورد افراد نادان در برابر قرآن. 2- دلائل توحید و نعمت هاى خداوند. 3- مبارزه با شرک و نفى نسبت هاى ناروا به خداوند و مبارزه با تقلیدهاى کورکورانه. 4- سرگذشت انبیاى پیشین و اقوام آنها. 5-  معاد و پاداش مؤمنان و سرنوشت شوم کفار. 6-  بیان ارزش هاى باطلى که بر افکار افراد بى ایمان حاکم بوده و هست. 7- برخی مواعظ و اندرزها.

خداوند در سوره طه آیه 124 مى فرمايد: «هر كس از ياد من روى گردان شود زندگى سخت و تنگى خواهد داشت ... » جمعى از مفسّران يا ارباب لغت، «معيشت ضنك» را به زندگى و درآمدهاى حاصل از «كسب حرام» تفسير كرده اند، چرا كه چنين زندگى سرچشمه ناراحتيهاى فراوان است. برخی هم گفته اند: افراد بى ايمان معمولا داراى حرص شديد و عطش مادّى پايان ناپذير و بيم از فناى نعمتها و غلبه بخل بر آنها و صفات نكوهيده ديگرى از اين قبيل هستند كه آنها را در جهنّمى سوزان ـ على رغم امكانات گسترده مادّى ـ فرو مى برد.