امام علی(ع) با اشاره به اينكه اگر رهروان جاده هدايت كم هستند به جهت زرق و برق دنياست، به پويندگان این راه دلداری داده و مى فرمايد: «اى مردم! در طريق هدايت از كمى پويندگانش وحشت نكنيد، زيرا مردم گرد سفره اى اجتماع كرده اند كه سيرى آن كوتاه و گرسنگى آن بس طولانى است». این عبارت در واقع برگرفته از آیات قرآن است، آیاتی که سخن از اكثريت جاهل، بى ايمان، غير عاقل، فاسق، ناسپاس و مانند آن دارد.

عملی که از روی «علم» نباشد آفاتی دارد. مانند: 1- باعث گمراهی انسان از مسیر حق می شود. امام صادق(ع) فرمود: «عمل كننده از روى نادانى به جز دورى از راه حق چيزى به همراه ندارد». 2- عمل مورد قبول واقع نمی شود. امام صادق(ع) فرمود: «خداوند عمل را بدون علم نمى پذيرد». 3- موجب فساد می شود. امام صادق(ع) فرمود: «كسى كه عمل بدون علم انجام دهد افسادش بيشتر از اصلاحش است». 4- موجب عدم پیشرفت است. امام علی(ع) می فرماید: «عمل كننده بدون علم، از جاى خود حركت نمى كند».

میان سخن امام علی(ع) با ابوبکر که می گفتند ما را از خلافت معذور بدارید، تفاوت وجود دارد، زیرا ابوبکر صراحتا می گفت من بهتر شما نیستم، اما امام علی(ع)، می گوید: این که می گویم به سراغ دیگرى بروید براى این است که در این مدّت راه حق، ناشناخته مانده و در مبانی اسلام تغییراتى داده شده که ناچارم دست به اصلاحات انقلابى بزنم. بدانید اگر من دعوت شما را بپذیرم طبق آنچه مى دانم با شما رفتار مى کنم و به سخن این و آن گوش نخواهم داد. بنابراین، بیعت با من براى شما بسیار سنگین است.

امام علي(ع) درباره «قوّتِ در دین» مي فرمايد: «متقین در دین استوار و نیرومند هستند». آنها به خاطر علمی که دارند در اعتقاد و دین استوارند. قرآن هم در چند مورد به بنى اسرائيل توصيه به قوّتِ در دين می کند. آری دستورات اسلام را چه در رابطه با امور دنيوى و چه اخروى بايد با قوت گرفت، حتی به گفته امام صادق(ع) انسان باید با قوت به دنبال روزی برود. برای پیمودن راه حق و مبارزه با دشمنان به دستور قرآن باید از نیروی کافی اعم از تکنولوژی، صنایع و علوم مختلف دیگر استفاده کرد.