معجزه هاى پیامبر اسلام (ص) در قرآن

آیا قرآن برای پیامبر اسلام (صل الله علیه وآله) معجزه های دیگری غیر از قرآن اثبات می کند؟

آیات قرآن حاکى است که پیامبر اسلام(ص) علاوه بر قرآن، معجزات دیگری نیز داشت. مانند: شق القمر که در سوره قمر، آیه 1 و2 آمده. همچنین در سوره زخرف آیه 66، سوره اسراء آیه 1، سوره آل عمران آیه 61 و آیات دیگری سخن از معجزات پیامبر(ص) به میان آمده است.

دلایل جسمانى بودن معراج

معراج پیامبر(صلى الله علیه وآله) جسمانى بوده یا روحانى؟

ظاهر آیات قرآن(سوره اسراء و نجم) و مشهور بین علمای شیعه و سنی این است که این امر، در بیدارى صورت گرفته، و جنجالی که مشرکان بعد از شنیدن آن به پا کردند نیز گواه بر آن است؛ و روایت حسن بصری و عایشه که معراج را در خواب و روحانی دانسته، ظاهراً جنبه سیاسى داشته و براى خاموش کردن جنجالى بوده است که درباره این مسأله در میان عده اى به وجود آمده بود.

راهکار مبارزه با غرور، از منظر قرآن

چگونه مى توان افراد مغرور را به تواضع دعوت نمود؟

آیه 37 سوره اسراء، به مبارزه با کبر و غرور برخاسته و مؤمنان را از آن نهى مى کند و از آنجا که افراد متکبر و مغرور غالباً به هنگام راه رفتن پاهاى خود را به زمین مى کوبند و گردن به آسمان مى کشند تا برترى خود را نشان دهند! قرآن رفتارهای ظاهرى آنان را نیز مذمت کرده و می گوید: «تو نمى توانى زمین را بشکافى و طول قامتت به کوه ها نمى رسد». آیات قرآن و برنامه عملى پیشوایان اسلام، راه رفتن متواضعانه و همنشین شدن با فقرا و خاکی بودن را بهترین راه مبارزه با کبر و غرور می داند.

معراج از منظر آیات و روایات

معراج پیامبر(صلى الله علیه وآله)، در قرآن و احادیث چگونه تبیین شده است؟

طبق آیه 1 سوره اسراء و آیه 13 تا 18 سوره نجم و روایات متعدد، معراج بعد از سیر از مکه به مسجدالاقصی و در همان شب صورت گرفته و در بیداری و به صورت جسمانی بوده و در سال دهم بعثت، شب 27 رجب و یا سال دوازدهم، شب 17 رمضان بوده است.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قالَ رَسُولُ اللّهِ صلّى اللّه عليه و آله :

من عانده (الحسين) ، حرم الله عليه رايحة الجنة.

کسى که با او (حسين ) عناد ورزد، خداوند رايحه بهشت را بر او حرام گرداند.

بحار الانوار 35/405