آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

حاكم اسلام، شخص لواط كننده را به يكى از طرق زير مجازات می كند: كشتن، سنگباران كردن، پرتاب از بلندى به طورى كه استخوان هاى او را در هم بشكند و سوزاندن؛ اما نسبت به مفعول به شرط اين كه عاقل و بالغ و مختار باشد كشته مى شود و اگر نابالغ باشد تعزير مى شود. راه اثبات لواط مانند راه اثبات زناست. در مورد مساحقه نيز راه اثبات همان است و حد آن اين است كه هر كدام از فاعل و مفعول را يك صد تازيانه بزنند. حدّ «قَوّاد»؛ (كسى كه واسطه ارتباط نامشروع بين دو نفر مي شود) هفتاد و پنج تازيانه، تراشيدن سر، گرداندن در شهر و تبعيد است.

كيفر و مجازات هيچ يك از گناهان كبيره به پاى مجازات و كيفر حدّ «لواط» و «مساحقه» - كه عملي كثيف است - نمى رسد، تا آنجا كه در اسلام در هيچ موردي سوزاندن با آتش تجويز نشده، ولى در اين مورد تجويز شده است؛ چرا که حاكم اسلام مخير است شخص لواط كننده را به يكى از طرق زير مجازات كند: كشتن، سنگباران كردن، پرتاب از بلندى به طورى كه استخوان هاى او را در هم بشكند و سوزاندن؛ اما نسبت به مفعول نيز اگر عاقل و بالغ و مختار باشد حد قتل اجرا مى گردد و اگر نابالغ باشد او را تعزير(1) مى كنند.
راه اثبات لواط مانند راه اثبات زناست. در مورد مساحقه(2) نيز راه اثباتِ آن، همان راه اثباتِ زنا و لواط است و حد آن يك صد تازيانه است؛ يعنى بايد هر كدام از فاعل يا مفعول را يك صد تازيانه بزنند، و بعيد نيست اگر «محصنه» باشند حكم رجم (سنگباران) نيز در مورد آنها ثابت شود.

حدّ «قَوّاد»؛ (كسى كه وسيله ارتباط نامشروع دو نفر به يكديگر را فراهم مي كند) 75 تازيانه است و سپس سر او را تراشيده و در شهر مى گردانند و تبعيد مى كنند. راه اثبات اين عمل، شهادت دو نفر عادل و يا دو مرتبه اقرار خود شخص است.(3)