عشای ربانی کسانی که می خواهند تعمید بگیرند با این عبارت شروع می شود «مبارک است سلطنت پدر و پسر و روح القدس، اکنون و برای همیشه ی جهان بی پایان» که به دنبال قرائت دعایی طولانی و به وسیله ی شماس که از حفظ می خواند آغاز می شود و در ادامه با اذکار و نیایش های دیگری به پایان می رسد.
در سال 1870 عقیده جدید مصونیت پاپ از خطا اعلام شد. در داخل کلیسای کاتولیک رُم گروهی بودند که با این عقیده به شدت مخالفت کردند و به مخالفت خود تا سرحد تکفیر ادامه دادند تا اینکه در سال 1872 به سازمان دادن خود تحت نام «کلیسای کاتولیک قدیم» اقدام کردند.
نهضت حواریون، نهضتی است که در اوایل قرن نوزدهم در آمریکا توسط دو نفر پرسبیتری ایرلندی، تأسیس شد. آنها علاوه بر کشیش ها، شیوخ و شماس ها را نیز به رسمیت می شناسند. عشای ربانی آنها هر هفته انجام می شود. با این که عضویت آنها فقط به کسانی که تعمید کرده بودند، اختصاص داشت، ولی در حال حاضر عضویت عموم آزاد است با آن که خاستگاه حواریون آمریکا بود، اما انان پیروان بسیاری در بریتانیای کبیر و استرالیا دارند، در واقع آنان فعالیت های تبلیغی خود را در قسمت های مختلف جهان انجام می دهند.
این کلیسا مدعی است مظهر سلطنت خدا در روی زمین و سمبل عیسی مسیح(ع) است. کاتولیک، مذهبی است که برای عبادت نقش محوری قائل است و میان گناهان کبیره و گناهان صغیره با امتیازات دقیق فرق گذاری می کنند. دستورهای خاصی برای روزه و امساک دارد.
برای اصول عقائد کاتولیک، سه منبع وجود دارد که عبارتند از: 1-کتاب مقدس، 2-سنّت 3-تعلیمات رسمی کلیسا.
عبادت در کلیسای کاتولیک بر اساس حواس پنجگانه صورت می گیرد. مراسم عشای ربانی، قرائت متون کتاب مقدس، موعظه کشیش و موزیک و آواز از طریق حس شنوایی؛ استشمام دود و بخور، از طریق حس بویایی، پاشیدن آب تقدیس از طریق حس لامسه و استفاده از رنگ ها و نقاشی ها و مجسمه های متنوع از طریق حس باصره انجام می شود.
در مسیحیت برخی امور همچون تعمید، توبه، عشای ربانی، تایید، دست گذاری، تدهین و ازدواج مقدس به عنوان ایجاد کننده یا افزایش دهنده فیض الهی شناخته می شوند. مسیحیان آنها را شعائر دینی می دانند که فیض خداوند را به انسانها می رساند. درباره تعداد این شعائر، اختصاص شان به مردگان یا زندگان، کارکردهای استقلالی یا انضمامی آنها و اجازه انجام گرفتن شان به دست کشیش ها یا اسقف ها، میان فرقه های مختلف مسیحی اختلافاتی وجود دارد.
قال الصّادق عليه السّلام :
... رَحِمَ اللّهُ دَمْعَتَکَ، اَما اِنَّکَ مِنَ الَّذينَ يُعَدُّوَنَ مِنْ اَهْلِ الْجَزَعِ لَنا وَالَّذينَ يَفْرَحُونَ لِفَرَحِنا و يَحْزَنُونَ لِحُزْنِنا، اَما اِنّکَ سَتَرى عِنْدَ مَوْتِکَ حُضُورَ آبائى لَکَ... .
وسائل الشيعه ، ج 10، ص 397