آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

اگر «حَکَمین» به آيات مختلف «قرآن» كه مستقيماً در فضيلت امام علي(ع) نازل شده مى انديشيدند، آن وقت معاويه را بر حضرت علي(ع) مقدم نمي كردند: آيا كسي كه در ركوع، انگشتر به سائل بخشيد و آيه در شأنش نازل شد و كسى كه در جاى پيامبر(ص) خوابيد و جان خود را آماده نثار كردن در راه پيامبر(ص) كرد و آيه در حقّ او نازل شد و بهترين مخلوقات بعد از پيامبر اكرم(ص) كه آيه «خير البريّه» در شأن او نازل شد، كسي جز حضرت علي(ع) بود؟

امام علي(عليه السلام) در خطبه 177 «نهج البلاغه» با صراحت مى فرمايد: «ما از حكمين پیمان گرفتیم بر اساس قرآن حکم کنند؛ ولی آنها آن را ناديده گرفتند و با اينكه حقّ را مى ديدند به آن پشت كردند و هواى نفس را بر حقيقت مقدّم داشتند». دليل آین گفتار امام(ع) روشن است؛ زيرا اگر آنها به آيات مختلفى كه در قرآن يا مستقيماً در فضيلت امام علي(ع) نازل شده و يا يك اصل كلى را بيان مى سازد ـ كه طبق روايات رسول خدا(صلى الله عليه و آله)، امام على(ع) نمونه بارز آن بوده است ـ مى انديشيدند ترجيح آن حضرت بر شخصى همچون معاويه كه فرزند دشمن شماره يك اسلام و پيامبر(ص) يعنى ابوسفيان بود و در مسیر پدر خود گام بر مى داشت ترديد به خود راه نمى دادند.
آيا «قرآن مجيد» نمى گويد: «إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَ هُمْ رَاكِعُونَ»(1)؛ آيا آن كس كه در ركوع، انگشتر به سائل بخشيد و آيه در شأنش نازل شد، كسى جز امام علي(عليه السلام) بود؟ با اينكه ده نفر از صحابه، یعنی ابن عباس، عمار ياسر، جابر بن عبدالله انصارى، ابوذر غفارى، انس بن مالك، عبدالله بن سلام، مسلمة بن كهيل، عبدالله بن غالب، عقبة بن حكيم و عبدالله بن ابىّ همگى اين حديث را نقل كرده اند و شرح آن در تفاسير اهل تسنن نيز نقل شده است.
آيا كسى كه در جاى پيامبر(صلى الله عليه و آله) در «ليلة المبيت» مى خوابد و جان خود را آماده نثار كردن در راه پيامبر(ص) مى كند و صبحگاهان آيه «وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاةِ اللهِ وَ اللهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ»(2) در حقّ او نازل مى شود، ديگرى با او مى تواند برابرى كند؟!(3)
آيا مقدّم داشتن كسى كه «قرآن» او را بهترين مخلوقات بعد از پيامبر اكرم(صلى الله عليه و آله) شمرده و آيه «إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُوْلَئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ»(4)؛ (كسانى كه ايمان آوردند و عمل صالح انجام دادند بهترين مخلوق خدايند) در شأن او نازل شده، جاى شك و ترديد است؟
آيا بايد چند ماه، وقت امت اسلامى را بگيرند تا ببينند او برتر است يا معاويه؟! به راستى شگفت آور است!! اساساً اين مقايسه، جفاى بزرگى به اميرمؤمنان علي(عليه السلام) محسوب مى شود كه بخواهند او را در برابر معاويه قرار دهند و برترى آن حضرت را ثابت كنند؛ خاك كجا و آفتاب كجا؟!(5)