آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

از آنجا كه قادر مطلق و رحمان و رحيم واقعى تنها ذات پاك خدا است، كسانى كه غير نام خدا را در كنار نام او مى نهند - مانند طاغوتيانى كه نام هاى سلاطين جبّار و خود كامه را در كنار نام او مى نهادند - در حقيقت گرفتار نوعى شرك هستند. حتى نام پيغمبر اكرم(ص) را نيز در اين زمينه نمى توان در كنار نام خدا قرار داد و خود پیامبر(ص) نیز از این کار نهی کرده اند.

از آن جا كه قادر مطلق و رحمان و رحيم واقعى، تنها ذات پاك خداست و عالم هستى سفره احسان او است و هركس هرچه دارد از او دارد؛ بايد فقط از او استمداد جست و به نام او آغاز كرد. آيات مربوط به «بسم الله» و رواياتى كه در اين زمينه وارد شده نيز همه بر همين معنا تأكيد مى كند.
بنابراين كسانى كه نام غير خدا را در كنار نام او مى نهند، مانند طاغوتيانى كه نام هاى سلاطين جبّار و خود كامه را در كنار نام او مى نهادند و بنام خدا و بنام آنها افتتاح و آغاز مى كردند، و يا كسانى كه بنام خدا و خلق برنامه هاى خود را شروع مى كنند، در حقيقت گرفتار نوعى شرك هستند. حتى نام پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) را نيز در اين زمينه نمى توان در كنار نام خدا قرار داد و گفت «بنام خدا و پيامبرش».
در حديثى در تفسير امام حسن عسكرى(عليه السلام) آمده است كه روزى رسول الله(صلى الله عليه وآله) با اميرمؤمنان على(عليه السلام) نشسته بود، اين جمله به گوش اش رسيد كه شخصى مى گويد: «ماشا الله و شاءَ محمّد»؛ (آنچه خدا بخواهد و محمد بخواهد) و ديگرى مى گويد: «ماشاء الله و شاء على»؛ (آنچه خدا بخواهد و على بخواهد). رسول خدا فرمود: «لا تَقّرْنوا مُحَمَّداً وَلا عَلياً بالله عزوجل»؛ (نام محمّد و على را قرين نام خداوند متعال قرار ندهيد).
سپس افزود: ولى (اگر مى خواهيد) بگوييد: «ماشاء الله ثم شاء محمّد، ما شاء الله ثم شاء على»؛ (چيزى كه خدا بخواهد، سپس چيزى كه محمد يا على اراده كند). بدانيد مشيّت خدا آن چنان مشيّت قاهر و غالبى است كه چيزى مساوى و مشابه و قرين ندارد. محمّد در دين خداوند و در برابر قدرت او همانند پرنده است كه در اين ممالك گسترده پرواز مى كند و همچنين على.(1)،(2)