براي اينكه نام خدا با ياد معارف و احكام و حكمت هاي او همراه باشد، خداي سبحان دستور يادآوري محتواي متون ديني را در طول تاريخ گذشته و حال صادر فرموده است و به همين منظور فرصت هاي مناسب جهت تأمين ياد خدا انتخاب شده است.

از آنجا كه قادر مطلق و رحمان و رحيم واقعى تنها ذات پاك خدا است، كسانى كه غير نام خدا را در كنار نام او مى نهند - مانند طاغوتيانى كه نام هاى سلاطين جبّار و خود كامه را در كنار نام او مى نهادند - در حقيقت گرفتار نوعى شرك هستند. حتى نام پيغمبر اكرم(ص) را نيز در اين زمينه نمى توان در كنار نام خدا قرار داد و خود پیامبر(ص) نیز از این کار نهی کرده اند.

مهمترین تفاسیر درباره معانی حروف مقطعه قرآن عبارتند از: 1- این حروف اشاره به این است که: این کتاب آسمانى با آن عظمت و اهمیت، از نمونه همین حروفى است که در اختیار همگان قرار دارد. 2-  یکى دیگر از اهداف این حروف جلب توجه شنوندگان، و دعوت آنها به سکوت و استماع بوده باشد. 3- در بعضى از روایات که از طرق اهل بیت(ص) رسیده مى خوانیم: این حروف رموز و اشاراتى است به نام هاى خداوند.

نيروى ما ضعيف و كار و برنامه ما هرچه باشد فانى و ناپايدار است؛ امّا هنگامى كه آن را به ذات پاكى پيوند مى دهيم كه قدرتمند، پايدار و نامحدود است، رنگ او را به خود مى گيرد. از مجموع آیات قرآن استفاده مى شود كه آغاز هر كار بايد به نام خدا باشد.