آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

خداوند در سوره عنکبوت مى فرماید: «بسیارند جنبندگانى که حتى نمى توانند روزى خود را حمل کنند و ذخیره غذائى هم در لانه خود ندارند و هر روز، روزى نو مى خواهند، اما خدا آنها را گرسنه نمى گذارد و روزى مى دهد و همو به شما روزى مى بخشد». خداوند که روزی همه موجودات از جمله مورچه ها، پرندگان و حتی جنین در شکم مادر را فراموش نکرده از نیاز انسان نیز با خبر است و به او روزی می دهد. اما انسان گاهی از ترس قطع روزی به زندگی آلوده چسبیده و زیر بار هر ظلم و ستمی می رود.

پاسخ این سؤال در آیه 60 سوره «عنکبوت» آمده است. خداوند مى فرماید: (بسیارند جنبندگانى که حتى نمى توانند روزى خود را حمل کنند، و هرگز ذخیره غذائى در لانه خود ندارند، و هر روز نو، روزى نو مى خواهند، اما خدا آنها را گرسنه نمى گذارد، و روزى مى دهد، و همو شما را نیز روزى مى بخشد)؛ «وَ کَأَیِّنْ مِنْ دَابَّة لاتَحْمِلُ رِزْقَهَا اللّهُ یَرْزُقُها وَ إِیّاکُمْ».
در میان جنبندگان، حیوانات و حشرات، گذشته از انسان، انواع کمى هستند که همچون مورچگان و زنبوران عسل، مواد غذائى خود را از صحرا و بیابان به سوى لانه حمل و ذخیره مى کنند، و غالباً «گنجشک روزى» هستند، یعنى هر روز جدید، باید به دنبال روزى تازه اى بروند، و ملیونها، میلیون از آنها، در اطراف ما در نقاط دور و نزدیک، در بیابانها و اعماق دره ها، و بر فراز کوه ها، و درون دریاها وجود دارند که همه، از خوان نعمت بى دریغش روزى مى خورند.
و تو اى انسان، که از آنها براى به دست آوردن روزى و ذخیره کردن، با هوش و تواناترى، چرا این چنین از ترس قطع روزى، به زندگى آلوده و ننگین چسبیده اى؟ و زیر بار هر ظلم و ستم و خوارى و مذلت مى روى؟ تو نیز از درون این محدوده زندگى تنگ و تاریک خود، بیرون آى، و بر سر سفره گسترده پروردگارت، بنشین و غم روزى مخور!
در آن روز، که به صورت جنین ضعیف و ناتوانى در شکم مادر محبوس بودى، و هیچ کس حتى پدر و مادر مهربانت، به تو دسترسى نداشتند، پروردگارت تو را فراموش نکرد، و آنچه را نیاز داشتى دقیقاً در اختیار تو گذاشت.
و از آنجا که رسانیدن روزى به نیازمندان، فرع آگاهى از وجود و نیازشان است در پایان آیه تأکید مى کند: (اوست شنوا و دانا)؛ «وَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ».
سخن همه شما را مى شنود، و حتى زبان حال شما و همه جنبندگان را مى داند، از نیازهاى همه به خوبى با خبر است و چیزى از دائره علم بى پایان او، پنهان نیست. (1)