خداوند در تبیین قانون «زوجیت» می فرماید: «اى مردم! از [مخالفت] پروردگارتان بپرهیزید همان کسى که شما را از یک انسان آفرید؛ و همسر او را از جنس او خلق کرد». اما مشهور مورخین و مفسران اهل سنت معتقدند که خداوند حوا را از دنده پایین و چپ حضرت آدم(ع) آفریده است. امام صادق(ع) در این باره می فرماید: «خداوند منزه است از این نسبت. آنان می پندارد که خداوند قدرت نداشت برای آدم همسری از غیر دنده اش بیافریند...». از سوی علامه مجلسی(ره) می گوید: «این موضوع بواسطه این حدیث و احادیث دیگر رد می شود».

خداى متعال در آیه 22 سوره اعراف مى فرماید: «همین که آدم و همسرش از آن درخت ممنوع چشیدند، بلافاصله لباس هایشان از تنشان فرو ریخت و اندامشان آشکار گشت». از این آیه به خوبى استفاده مى شود که آنها قبل از ارتکاب این خلاف، برهنه نبودند بلکه پوششى داشتند که نشانه اى براى شخصیت آدم و حوا و احترام آنها محسوب مى شده که با نافرمانى از اندامشان فرو ریخته است. 

طبق آنچه در تورات آمده و نشانه تحریف آن نیز هست، میوه ممنوعه درخت «علم و دانش و معرفت» بیان شده است. یعنی«آدم» شخصیتی جاهل و عریان معرفی شده که از عریان بودن شرم نداشت و از این میوه ممنوعه خورد و آگاه شد؛ درحالیکه«آدم» در قرآن عالم تر از ملائک است و لباس بر تن داشته و به خاطر نافرمانی عریان شده است. در روایات اسلامی، شجره ممنوعه به «درخت حسد» و یا «بوته گندم» و مانند آن تفسیر شده است.

گر چه بعضى از مفسران ـ تحت تأثیر افکار تند غربى ـ داستان آدم(ع) و همسرش را«مجاز» دانسته و«سمبولیک» معنی کرده اند، اما ظاهر آیات قرآن حکایت از یک جریان واقعى مى کند و اشاراتى به زندگى آینده نوع بشر در این جهان دارد که تحت تأثیر غرائز سرکش قرار نگیرد و در عین حال  به رحمت خدا امیدوار باشد.

طبق آیه 67 سوره مؤمن اولین مرحله از مراحل هفتگانه خلقت انسان، مرحله تراب است که مربوط به آفرینش حضرت آدم و یا خلقت همه انسان ها از خاک است. مرحله دوم، مرحله نطفه است. مرحله سوم، مرحله تکامل نطفه است که به صورت یک قطعه خون بسته و بعد از آن طبق آیات دیگر قرآن به صورت مضغه در آمده است. مرحله چهارم تولد جنین است، سپس تکامل قدرت و قوت جسمی، و پس از آن  دوران پیرى که مرحله پنجم و ششم است. آخرین مرحله، پایان عمرست که انتقال از این سرا به سراى جاویدان تحقق مى یابد.

طبق آیات 20 و21 سوره اعراف، شیطان براى فریب انسان، بهترین راه را این دید که از عشق و علاقه ذاتى او به تکامل و ترقى و زندگى جاویدان، استفاده کند و عذر و بهانه اى براى مخالفت فرمان خدا براى آنان بتراشد. از این رو نخست به آدم و همسرش گفت: «خداوند شما را از این درخت نهى نکرده جز این که اگر از آن بخورید یا فرشته خواهید شد و یا عمر جاویدان پیدا مى کنید». و به این ترتیب، فرمان خدا را در نظر آنان به گونه دیگرى جلوه داد و براى باور پذیری حرفش، «سوگندهاى شدیدى یاد کرد، که من خیرخواه شما هستم».

اگر نسل بشر فقط به وسیله آدم و حوّا به وجود آمده، می بایست در آن زمان هنوز قانون تحریم ازدواج خواهر و برادر از طرف خداوند قرار داده نشده باشد؛ چون راهى براى بقاى نسل بشر غیر از این راه نیست.