«لِتَسْكُنُوا» از مادّه «سكون» در اصل به معنى ثابت شدن چيزى بعد از حركت است. در «مقاييس اللّغه» آمده است كه اصل آن به معنى آرامش و حالت خلاف اضطراب و حركت است. گاه نیز به کم شدن فشار طوفان و باد، و گرما و سرما، و باران و غضب نيز اطلاق مى‌ شود.

در دنیای کنونی تغذیه، لباس، مسکن و بهداشت، از نیازهای اساسی انسان ها است؛ بديهى است در صورت فزونى نسل و برآورده نشدن اين نيازها، بنيان جامعه متزلزل مى شود. در مقابل، گروهى بر اساس دستورات دينى، به افزايش نسل توصیه می کنند؛ زیرا پیامبر(ص) می فرماید: «من به فزونى جمعيت شما مباهات مى كنم». اما گروه سوم مى گويند: هرگاه شرایط، شرايط فزونىِ نعمت، مسكن، و ... باشد، فزونى نسل مطلوب است؛ اما زمانى كه نتیجه فزونى نسل، بيكارى و فقر، و... باشد، بايد به كنترل مواليد پرداخت...

رزق در لغت به معنى بخشش مستمر است و به هر گونه بهره اى که خدا نصیب بندگان مى کند از مواد غذائى، مسکن و پوشاک یا علم و عقل و ایمان و اخلاص، رزق گفته مى شود و نباید مفهوم آن را محدود به جنبه هاى مادى دانست. شاهد آن، روزی شهیدان در نزد پروردگارشان است که در جهان برزخ، از مواهب معنوى برخوردار می شوند نه نعمت های مادی.

یهود در کتاب هاى خویش دیده بودند هجرتگاه پیامبر اسلام(ص) در مدینه خواهد بود، لذا از سرزمین خویش بیرون آمده و در آنجا مسکن گزیدند؛ و حتی به برادران خویش نامه می نوشتند که ما آن سرزمین را یافتیم، شما هم به سوى ما کوچ کنید. و به دشمنانشان در مدینه مى گفتند: هنگامى که محمّد(ص) مبعوث گردد شما را از سرزمین ما بیرون خواهد کرد. ولی هنگامى که محمّد(ص) مبعوث شد، بر اثر تعصب، لجاج و دنیاپرستى، وى را انکار نموده و در صف دشمنان او قرار گرفتند.

انفاق هاى گروهى و سازمان يافته، یکی از بهترین جلوه های کمک به نیازمندان است. در دنياى امروز كارهاى فردى جواب نمى دهد و لذا بايد به صورت جمعى و گروهى و سازمان يافته عمل کرد. مثلا لازم است گروهى عهده دار هزينه هاى لازم و ضرورى تحصيلات افراد باهوش و درس خوان خانواده هاى فقير شوند كه بر اثر فقر و نياز مجبور به ترك تحصيل مى شوند؛ یا گروهى عهده دار حلّ معضل مسكن شوند؛ یا گروهى عهده دار كمك به پسران جوان نيازمند ازدواج شوند و...

در فقه اسلامی اختیار «طلاق» در دست مرد است؛ اما برخی از روشنفکرنمایان معتقدند اسلام با این حکم شأن زن را پایین تر از مرد قرار داده؛ زیرا زمام او را به دست مرد سپرده است. در پاسخ می توان گفت: در صورتی که مرد محبت زن را در دل نداشته باشد، با کوچک ترین مشکلی درصدد انتقام برمی آید، لذا شرع طلاق را به وی سپرده تا با امری فاسد از افسد جلوگیری کند. اما در مقابل عاطفه زن سبب تصمیم گیری های عجولانه می شود، لذا اختیار طلاق از سوی زن سبب می شود با آینده و موقعیت خود بازی کند اما مرد عقلش بر عاطفه اش غلبه دارد.