در روايات متعدد به درجه و مرتبه «حافظ قرآن» اشاره شده است. پپامبر(ص) فرمودند: «عدد درجات بهشت به عدد آيات قرآن است، زمانى كه صاحب و تلاوت كننده قرآن داخل بهشت شود، به او گفته مى شود: بالا رو و بخوان. براى هر آيه اى درجه اى است و درجه اي بالاتر از درجه حافظ قرآن نيست». امام صادق(ع) نیز فرمودند: «حافظ قرآن كه عامل به آن باشد با فرشتگانِ ارجمندِ نيكوكار مصاحب است».

خداوند در سوره انبياء آیه 25 مى فرمايد: «ما پيش از تو هيچ پيامبرى را نفرستاديم مگر اين كه به او وحى كرديم كه: هيچ معبودى جز من نيست؛ پس فقط مرا پرستش كنيد». یعنی تمام انبياء مردم را به خداى يگانه دعوت مى كردند. اگر پیامبران از طرف خدایان متعدد بودند باید هر کدام به چیزی دعوت می کردند. امّا از آنجا که خدایان متعدّد وجود ندارند پیامبران با اندیشه متفاوت نیامده اند. اگر بودند پیامبران خود را می فرستادند چرا که شایسته خدایان نیست که آفریده های خود را از فیض خود محروم دارند.

درباره ترتیل قرآن در روایات آمده که: آیات قرآن را نباید تند خواند و هدف این نباشد که حتما سوره تمام شود، بلکه با مکث و با صدایی خوب خوانده شود و در آیات بهشت و جهنم تفکر شود و ... لذا در روایات تأکید شده که آیات قرآن را به عنوان الفاظی خالی از محتوا تلاوت نکنیم بلکه هدف ما تحقق بخشیدن به محتوای قرآن باشد، اما متأسفانه بسیاری از مسلمانان به این نکته توجه نمی کنند و هدفشان فقط ختم سوره است.

مراد از «آیاتٌ مُحْکَماتٌ» آیاتى است که مفهوم آن به قدرى روشن است که جاى گفتگو و بحث در آن نیست. و منظور از«متشابهات» یعنى آیاتى که معانى آن در بدو نظر، پیچیده است و در آغاز، احتمالات متعددى در آن مى رود اگر چه با توجه به آیات محکم، تفسیر آنها روشن می شود.

قرآن در آيات متعددى به «برزخ» ميان دنيا و آخرت اشاره کرده، همانند آيه 100 سوره مؤمنون که مى فرمايد: «پشت سر آنها برزخى تا قيامت است». در واقع این برزخ در میان دنیا و آخرت قرار گرفته، نه میان انسان و دنیا. همچنين قرآن در آیات مربوط به حیات شهیدان، صریحاً وجود چنین جهانى را اثبات کرده، و می فرماید: «هرگز گمان نکن کسانى که در راه خدا کشته شدند مردگانند، آنها زنده اند و نزد پروردگارشان روزى داده مى شوند».

«اسماء بنت عمیس» همسر «جعفر بن ابیطالب» وقتی شنید چیزى از آیات قرآن درباره زنان نازل نشده، خدمت پیامبر(ص) آمده عرض کرد: جنس زن گرفتار خسران و زیان است چرا که در قرآن فضیلتى درباره آنها نیامده است. آیه فوق نازل شد و به آنها اطمینان داد که زن و مرد در پیشگاه خدا از نظر قرب و منزلت یکسانند، مهم آن است که از نظر اعتقاد و عمل و اخلاق اسلامى واجد فضیلت باشند.