از دیدگاه مفسران، نماز در افزایش صبر انسان تاثیر فوق العاده ای دارد، وقتي پيمانه صبر انسان لبريز مى شود، اين جاست كه نماز به او قوّت قلب و اراده و توكل بر خدا مى بخشد و بدين سان، نيروى صبر از طريق نماز افزايش مى يابد. به تعبير ديگر، هنگامى كه انسان از طريق نماز به خدا روى مى آورد، خود را به قدرت بى پايان و لا يزال حق مرتبط مى سازد، اين كار، مقاومت انسان را در برابر مشكلات، چنان افزايش مى دهد كه به نيروى شكست ناپذيرى تبديل مى شود.

در سوره «کهف» به داستان حضرت موسی(ع) و حضرت خضر(ع) اشاره شده است. در این داستان حضرت موسى(ع) براى فراگرفتن علوم تازه اى نزد حضرت خضر(ع) آمد و از او تقاضا كرد تا از علومى كه خدا در اختيارش گذارده چيزى به ايشان بياموزد، ولی ناشکیبایی و بی صبری حضرت موسی(ع) سبب شد که تنها سه نکته مهم را در اين زمينه بياموزد، در حالى كه اگر صبر و حوصله بيشترى داشت هزاران نكته از اسرار علم برايش فاش مى شد.

 هنگامى که پیغمبر(ص) وارد مدینه شد مردم آلوده به کم فروشى بودند. خداوند اين آيات را نازل كرد و آنها پذيرفتند: و بعد از آن كم فروشى را ترك كردند. و یا درباره مردى در مدینه به نام ابو جهینه می باشد که دو پیمانه کوچک و بزرگ داشت، به هنگام خریدن از پیمانه بزرگ استفاده مى کرد و به هنگام فروش از پیمانه کوچک.

در قرآن مجید کراراً روى مسأله مبارزه با کم فروشى و تقلب در وزن و پیمانه، تکیه و تأکید شده است. در یک جا رعایت این نظم را در ردیف نظام آفرینش در پهنه جهان هستى شمرده و در جائى دیگر با لحنى شدید و تهدید آمیز، به کم فروشان هشدار می دهد. در حالات بعضى از پیامبران در قرآن مجید مى خوانیم که مبارزه آنها بعد از مسأله شرک، متوجه کم فروشى بود و سرانجام آن قوم ستمگر که اعتنائى به این انذارها نکردند، عذاب شدید الهى و نابودی بود.

«رباى معاوضى» تنها در اجناسى است كه با وزن و پيمانه خريد و فروش مى شود و در معدودات (شمردنى ها) جارى نيست؛ ولى در «رباى قرضى» تفاوتى بين اين سه نيست و در تمامی انواع اجناس، ربای قرضی جارى است؛ و اجماع فقها و اطلاق آیات و روایات و دلایل دیگر مبین این حکم است.