آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

از دیدگاه مفسران، نماز در افزایش صبر انسان تاثیر فوق العاده ای دارد، وقتي پيمانه صبر انسان لبريز مى شود، اين جاست كه نماز به او قوّت قلب و اراده و توكل بر خدا مى بخشد و بدين سان، نيروى صبر از طريق نماز افزايش مى يابد. به تعبير ديگر، هنگامى كه انسان از طريق نماز به خدا روى مى آورد، خود را به قدرت بى پايان و لا يزال حق مرتبط مى سازد، اين كار، مقاومت انسان را در برابر مشكلات، چنان افزايش مى دهد كه به نيروى شكست ناپذيرى تبديل مى شود.

بعضى از مفسّران گفته اند: رابطه میان «صبر» و «نماز» اين است كه گاه پيمانه صبر انسان لبريز مى شود و طاقت او بر صبر كاهش مى يابد. اين جاست كه نماز به او قوّت قلب و اراده و توكل بر خدا مى بخشد و بدين سان، نيروى صبر از طريق نماز افزايش مى يابد. به تعبير ديگر، هنگامى كه انسان از طريق نماز به خدا روى مى آورد، خود را به قدرت بى پايان و لا يزال حق مرتبط مى سازد، اين كار، مقاومت انسان را در برابر مشكلات، چنان افزايش مى دهد كه به نيروى شكست ناپذيرى تبديل مى شود. به همين دليل در حديثى كه گاه از پيامبر اكرم(صلى الله عليه و آله) و گاه از اميرمؤمنان علي(عليه السلام) نقل شده و هر دو نيز صحيح مى باشد، آمده است: «اِذَا أَهَالَهُ أَمْرٌ فَزِعٌ، قَامَ اِلَى الصَّلَوةِ ثُمَّ تَلَى هَذِهِ الآيَةِ وَ اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلَوةِ»(1)؛ (هنگامى كه با مشكل مهمى رو به رو مى شد، به نماز بر مى خاست [و پس از نماز به دنبال حل مشكل مى رفت] و اين آيه را تلاوت مى فرمود: «وَ اسْتَعِينُوا بِالصَّبرِ وَ الصَّلَوةِ».(2)،(3)