این آیه درباره جمعى از صحابه پیامبر(ص) نازل شد که ملالت خاطرى پیدا کرده بودند، و عرض کردند: اى رسول خدا، حدیثى براى ما بیان کنید تا زنگار ملالت را از دل هاى ما بزداید.

آیه «وَ الَّذِینَ اجْتَنَبُوا الطّاغُوتَ...» درباره سلمان فارسى، ابوذر غفارى و زید بن عمرو  نازل شده که در عصر جاهلیت مى گفتند: «لا اِلهَ اِلاَّ اللّه»، و آیه «أَ فَمَنْ حَقَّ عَلَیْهِ کَلِمَةُ الْعَذابِ...» در مورد ابوجهل نازل شده است.

 این آیات درباره یکی از مشرکان نازل شد که قطعه استخوان پوسیده اى را پیدا کرد و آن را برداشت و نزد پیامبر آمد و گفت: چه کسى مى تواند این استخوان هاى پوسیده را از نو زنده کند.

این آیات درباره ابوجهل و جماعتى از قریش نازل شده که به عموى پیامبر گفتند: به فرزند برادرت بگو دست از خدایان ما بردارد. ابوطالب سخنان آنها را براى پیامبرشرح داد. پیامبر فرمود: آیا آنها حاضرند جمله اى را با من موافقت کنند. ابوجهل گفت: منظورت، کدام جمله است؟  پیغمبرفرمود «تَقُولُونَ لا اِلهَ اِلاَّ اللّهُ» هنگامى که حضّار این جمله را شنیدند، گفتند: این یک دروغ است.

سران قریش بعد از دعوت علنی پیامبر(ص) به ابوطالب گفتند: برادرزاده ات به خدایان ما ناسزا مى گوید... ابوطالب پیام را به پیامبر(ص) رساند، پیامبر فرمود: اگرآنها در یک جمله با من موافقت نمایند بر عرب حکومت می کنند. ابوطالب، این پیام را به آنها رساند، آنها گفتند: منظورت، کدام جمله است؟ پیامبر به آنها فرمود: «تشهدون ان لا اله الا الله، واِنی رسول الله»، آنها گفتند: ما خدایانمان را رها کنیم و تنها به سراغ یک خدا برویم؟