آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

 این آیات درباره یکی از مشرکان نازل شد که قطعه استخوان پوسیده اى را پیدا کرد و آن را برداشت و نزد پیامبر آمد و گفت: چه کسى مى تواند این استخوان هاى پوسیده را از نو زنده کند.

در آیات (77 ـ 79) سوره «فاطر» می خوانیم: «أَ وَ لَمْ یَرَ الاِْنْسانُ أَنّا خَلَقْناهُ مِنْ نُطْفَة فَإِذا هُوَ خَصِیمٌ مُبِینٌ * وَ ضَرَبَ لَنا مَثَلاً وَ نَسِیَ خَلْقَهُ قالَ مَنْ یُحْیِ الْعِظامَ وَ هِیَ رَمِیمٌ * قُلْ یُحْیِیهَا الَّذِی أَنْشَأَها أَوَّلَ مَرَّة وَ هُوَ بِکُلِّ خَلْق عَلِیمٌ»؛ (آیا انسان نمى داند که ما او را از نطفه اى بى ارزش آفریدیم؟! و او [چنان صاحب قدرت و شعور شد که] به مخاصمه آشکار [با ما] برخاست! * و براى ما مثالى زد و آفرینش خود را فراموش کرد، و گفت: «چه کسى این استخوانها را زنده مى کند در حالى که پوسیده است»؟! * بگو: «همان کسى آن را زنده مى کند که نخستین بار آن را آفرید؛ و او به هر مخلوقى داناست».)
شأن نزول:
در غالب تفاسیر نقل شده است: مردى از مشرکان، به نام «ابى بن خلف» یا «امیة بن خلف» و یا «عاص بن وائل» قطعه استخوان پوسیده اى را پیدا کرد و گفت: با این دلیل محکم، به مخاصمه با محمّد(صلى الله علیه وآله) برمى خیزم، و سخن او را درباره معاد ابطال مى کنم، آن را برداشت و نزد پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) آمد (و شاید مقدارى از آن را در حضور پیامبر نرم کرد و به روى زمین ریخت) و گفت: چه کسى مى تواند این استخوان هاى پوسیده را از نو زنده کند (و کدام عقل آن را باور مى کند).
آیات فوق و چهار آیه بعد از آن، که مجموعاً هفت آیه را تشکیل مى دهد نازل شد، و پاسخ منطقى و دندان شکنى به او و همفکران او داد.(1) ـ (2)