آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

لزوم حفظ اسرار نظامى و سياسى كشور یکی از بديهيّات است و بسيارى از پيروزى هاى پیامبر(ص) مرهون حفظ اسرار نظامی و سیاسی بود. امام علی(ع) می فرمایند: «پيروزى در پرتو دورانديشى است، و دورانديشى در به كارگيرى صحيح انديشه است، و انديشه صحيح با رازدارى ميسّر است». امام باقر(ع) می فرمایند: «اظهار كردن چيزى قبل از آن كه استحكام يابد، سبب فساد آن مى شود [چرا كه مخالفان آگاه مى شوند و چه بسا مانع رسيدن به نتيجه شوند]».

يکي از شاخه هاي رازدارى، حفظ اسرار نظامى و سياسى كشور اسلامى است، كه لزوم آن از بديهيّات است، به همين دليل پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) هم خودش نسبت به اين مسأله اهمیت فوق العاده ای قائل بود، و هم اصحاب و يارانش را به آن توصيه مى كرد، از این رو بسيارى از پيروزى هاى مسلمين به خاطر همين حفظ اسرار بود. مثلا در داستان فتح «مكه» اگر آن زن (ساره) كه از سوى دشمنان مأمور بود آمادگى مسلمانان را در فتح «مكه» به مشركان قريش برساند، در كار خود موفق مى شد «مكه» به آسانى فتح نمى شد، و اى بسا خون هاى زيادى از طرفين بر زمين مى ريخت، لکن تأكيد پيامبر(صلى الله عليه وآله) بر كنترل راه ها و توقيف آن زن مرموز و خبرچين، سبب شد كه لشكر عظيم اسلام ناگهان در كنار «مكه» پياده شود، و مشركان كه خود در برابر عمل انجام شده يافتند، تسليم شدند. روايات اسلامى با تعبيرات پرمعنايى به اين مسأله اشاره می کند:
1ـ اميرمؤمنان على(عليه السلام) در حدیثی مى فرمايند: «اَلظَّفَرُ بِالْحَزْمِ وَ الْحَزْمُ بِاِجالَةِ الرَّأْىِ وَ الرَّأْىُ بِتَحصِينِ الاْسْرارِ»(1)؛ (پيروزى در پرتو دورانديشى است، و دورانديشى در به كارگيرى صحيح انديشه است، و انديشه صحيح با نگهدارى و رازدارى ميسّر است).
2ـ امام صادق(عليه السلام) در حديثى می فرمایند: «اِنَّ اللّهَ عَزَّ وَ جَّلَ عَيَّرَ قَوْماً بِالاْذاعَةِ، فَقالَ اِذا جائَهُمْ اَمْرٌ مِنَ الاَْمْنِ اَو الْخَوْفِ اَذاعُوا بِهِ، فَاِيّاكُمْ وَ الاْذاعَةَ»(2)؛ (خداوند متعال گروهى را به خاطر افشاى اسرار سرزنش فرموده و گفته است هنگامى كه مطلبى درباره امنيت يا خوف [پيروزى يا شكست] به آنها مى رسد، فوراً آن را فاش مى كنند [يا آنها را به عنوان پيروزى از خطرات دشمن غافل مى سازند و يا به عنوان شكست مأيوس مى كنند] بنابراين از افشاء اسرار بپرهيزيد).
3ـ امام باقر(عليه السلام) در حديث ديگرى می فرمایند: «اِظْهارُ الشَّىء قَبْلَ اَنْ يَسْتَحْكمَ مَفْسَدَةٌ لَهُ»(3)؛ (اظهار كردن چيزى قبل از آن كه استحكام يابد، سبب فساد آن مى شود [چرا كه مخالفان آگاه مى شوند و سنگ در راه آن مى اندازند، و چه بسا از رسيدن به نتيجه مانع مى شوند]).(4)