«رازداری» در اسرار سياسی و نظامی کشور

منظور از «رازداری» در اسرار سياسی نظامی کشور چيست؟

لزوم حفظ اسرار نظامى و سياسى كشور یکی از بديهيّات است و بسيارى از پيروزى هاى پیامبر(ص) مرهون حفظ اسرار نظامی و سیاسی بود. امام علی(ع) می فرمایند: «پيروزى در پرتو دورانديشى است، و دورانديشى در به كارگيرى صحيح انديشه است، و انديشه صحيح با رازدارى ميسّر است». امام باقر(ع) می فرمایند: «اظهار كردن چيزى قبل از آن كه استحكام يابد، سبب فساد آن مى شود [چرا كه مخالفان آگاه مى شوند و چه بسا مانع رسيدن به نتيجه شوند]».

نقش «جمع آوری آمار و اطلاعات» در مدیریت و فرماندهی

«جمع آوری آمار و اطلاعات» چه نقشی در مدیریت و فرماندهی دارد؟

هر مديری به طور كلی بايد اطلاعات دقيق و صريحى از سازمان و همكاران تحت امرش داشته باشد، و از تمام رويدادهایی كه در داخل و خارج آن تشكيلات واقع مى شود، و به نحوى با آن ارتباط دارد، آن هم با آمار و ارقام دقيق مطلع باشد. مدیر برای اینکار نیازمند يك كادر اطلاعاتى هوشيار و منطبق بر ملاكهاى صحيح اخلاقى و انسانى است، تا این اطلاعات را برایش تهیه کنند. در تاريخ پيامبر(ص) و امام علی(ع) نمونه هایی ثبت شده که بیانگر اهتمام ایشان به استفاده از مأموران امين اطّلاعاتى برای کشف یا خنثی سازی توطئه دشمنان است.

پیشرفت علوم، فنون و سلاح مبارزاتی در حکومت جهانی مهدی(عج)؟

روایات مهدویت چه تصویری از پیشرفت فنون و سلاح در دوران ظهور به ما می دهد؟

در احادیث اهل بیت(ع) عباراتی درباره عصر ظهور آمده که حاکی از پیشرفت های چشمگیر عصر ظهور دارد؛ از جمله: در آن زمان زمین به گونه ای روشن می شود که مردم از نور آفتاب بی نیاز می شوند. یا این که مرکب امام زمان(عج) مانند توده ای از ابر است و غرشی دارد همانند رعد و قدرت صاعقه و بسیار سریع السیر. همچنین در حدیث دیگری امنیت اجتماعی فوق العاده دوران ظهور را توصیف می کند.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

الإمام عليٌّ(عليه السلام)

مِنْ أحسَنِ الإحسانِ الإيثارُ

از بهترين نيکوکاريها ايثار است

ميزان الحکمه، جلد 1، ص 22