آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

به محض ورود یاران امام به میدان، لشگریان معاویه براى تسلّط بر فرات درگيرى را آغاز کردند که به شکست شامیان انجامید، اما امام آب را بر روی یاران معاویه آزاد گذاشت. در آغاز ماه ذى الحجه معاویه سنت الهی را زیر پا نهاد و جنگ را آغاز کرد. در محرّم سال 37 ميان دو گروه آتش بس اعلام شد، اما باز سپاه معاویه آتش جنگ را شعله ور ساختند و در دهم صفر كه سپاه امام در آستانه پيروزى قطعى قرار داشت، عمرو بن عاص با مکر و حيله، یاران امام را فریب داد و فرصت پيروزى را از آنان گرفت.

با اینکه از زمان خاموش شدن فتنه ناكثين به رهبرى عايشه و طلحه و زبير چهار ماه بیشتر نگذشته بود و هنوز زخم هاى آن پيكار، بهبود نيافته بود و خون هاى ريخته شده، نخشكيده بود، بار دیگر امیرالمومنین علی(علیه السلام) با فتنه قاسطين - به رهبرى معاويه - رو به رو گرديد.
از این رو امام على(عليه السلام) در پنجم شوال سال 36 هجرى براى خاموش كردن اين فتنه از كوفه به همراه یارانشان حركت كردند،(1) تا اینکه در اواخر ماه ذى قعده به صِفّين،(2) رسیدند(3).
به محض ورود و هنگام بار افكندن یاران امام علی(عليه السلام)، درگيرى غافلگير كننده اى از ناحیه لشکریان معاویه، و براى مسلّط شدن بر شريعه فرات، رخ داد؛ و اين درگيرى با اینکه غافلگیر کننده بود، ولی به شکست نیرو های معاویه و پيروزى سپاه امام على (عليه السلام) انجاميد؛ اما امام علی(عليه السلام) بر خلاف رفتار معاویه که آب را بر روی یاران امام بسته بود، آب را بر روی یاران معاویه آزاد گذاشت(4).
معاویه نیز با زیر پا قراردادن احکام الهی و اصول انسانی، در ماه ذى حجه که یکی از ماه های حرام است و جنگ در آن طبق سنت الهی ممنوع و حرام هم است جنگ را آغاز کرد،(5) که پس از یک ماه در گیری بلاخره در محرّم سال 37هجری قمری، ميان دو گروه، آتش بس اعلام شد؛(6) ولى یاران معاویه آتش بس را نقض کردند، و دوباره پيكار جنگ را در آغاز ماه صفر سال 37 هجری قمری، شعله ور کردند.(7) آنگاه در هشتم صفر تنور جنگ، داغ گرديد و به اوج رسید؛ و در دهم صفر، آن هنگام كه سپاه امام على(عليه السلام) در آستانه پيروزى قطعى قرار گرفته بودند، عمرو بن عاص، با مکر و حيلۀ قرآن بر نیزه گذاشتن، یاران امام علی(عليه السلام) را فریب داد و فرصت پيروزى را از آنان گرفتند.(8).(9)