آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

خداوند در سوره «اسراء» به حرکت کشتى ها در دریا اشاره کرده، مى فرماید: «پروردگار شما کسى است که کشتى را در دریا به حرکت در مى آورد، حرکتى مداوم و مستمر». براى حرکت کشتى در دریا، نظاماتى دست به دست هم داده: از یکسو، آب به صورت مرکبى راهوار آفریده شده و از سویی اشیاء را می توان طوری ساخت که در آب فرو نرود و از سویی نیروی محرکه و راهیابی در دریاها وجود دارد که به واسطه ی آنها بهره مندی از کشتی برای ما میسر شده است. آنگاه مى فرماید: «هدف از این برنامه آن است که شما از فضل خدا بهره گیرید».

خداى متعال در آیه 66 سوره «اسراء» به نعمت حرکت کشتى ها در دریا اشاره مى کند مى فرماید: (پروردگار شما کسى است که کشتى را در دریا به حرکت در مى آورد، حرکتى مداوم و مستمر)؛ «رَبَّکُم الَّذى یُزجى لَکُمْ الْفُلکَ فِى البَحْر».
بدیهى است، براى حرکت کشتى ها در دریا، نظاماتى دست به دست هم داده تا این امر فراهم گردد:
از یکسو، آب به صورت مرکبى راهوار آفریده شده، از سوى دیگر، وزن مخصوص بعضى از اشیاء سبک تر از آب است آن چنان که روى آب بماند، و یا اگر سنگین تر است آن را به شکلى مى توان ساخت که عملا وزن مخصوصى کمتر از آب پیدا کند، به طورى که طاقت تحمل بارهاى سنگین و انسان هاى فراوانى داشته باشد.
از سوى سوّم نیروى محرکى لازم است، در زمان هاى گذشته بادهاى منظمى بود که به صفحه اقیانوس ها با نظم خاصى می ورزید، و آشنایى به زمان، مسیر و سرعت این بادها به ناخدایان امکان مى داد که از نیروى عظیم آن براى حرکت کشتى هاى بادبانى استفاده کنند.
ولى، امروز از نیروى بخار که برادر باد است براى حرکت کشتى هاى عظیم استفاده مى شود.
از سوى چهارم، نیاز به وسیله رهیابى است که در گذشته خورشید و ستارگان آسمان بودند، و امروز قطب نماها و نقشه ها هستند.
و اگر این چهار موضوع، دست به دست هم نمى دادند و براى حرکت منظم کشتى ها هم آهنگ نمى شدند، انسان از این وسیله بسیار مهم حمل و نقل و مرکب سوارى راهور محروم مى ماند. البته، مى دانید کشتى ها همیشه بزرگترین وسیله نقلیه انسان ها بوده و هستند، هم اکنون کشتى هاى غول پیکرى داریم که به اندازه یک شهر کوچک وسعت و سرنشین دارند.
آنگاه اضافه مى کند: (هدف از این برنامه آن است که شما از فضل خدا بهره گیرید)؛ «لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ».
براى مسافرت هاى خودتان، براى نقل و انتقال مال التجاره ها، و براى آنچه به دین و دنیاى شما کمک مى کند (چرا که خداوند نسبت به شما مهربان است)؛ «إنَّهُ کَانَ بِکُمْ رَحیماً». (1)
در حقیقت این آیه به توحید استدلالى که گوشه کوچکى از نظام آفرینش را که حاکى از مبدأ علم و قدرت و حکمت آفریدگار است نشان مى دهد. (2)