تحریف قرآن نسبتى است كوركورانه و در عین حال كهنه و فرسوده كه به زمان اختلاف صاحبان مصحف‌هاى نخستین باز مى‌گردد. زمانى كه رقابت تنگاتنگ براى نگارش متن و تهجّى و قرائت قرآن در جریان بوده و هر دسته‌اى هجاء و قرائت خود را درست انگاشته و آنچه را نزد دیگران بوده باطل مى‌شمرده است. در كنار این اختلاف، برخى از صحابه و تابعان نسخه‌هاى مصاحف و هجاء قرائات را به باد انتقاد گرفتند. در این میان بیشترین انتقادها از آن ابن‌مسعود، عایشه و ابن‌عباس و جمعى دیگر از هم‌دستان ایشان از صحابه و تابعان بود. روایت‌ها و حكایت‌هایى از آن مشاجره‌هاى لفظى باقى ماند كه «حشویه» ولع و اشتیاق زیادى نسبت به نقل و ضبط و نگارش آنها در مهمترین منابع روایى خود از خود نشان دادند و بدین ترتیب مشكل وجود تحریف در متن قرآن را ایجاد كردند.

حديث «نجوم» را که جمع كثيرى از اصحاب پيامبر(ص) مانند على(ع)، جابربن عبدالله، انس بن مالك و ابن عباس از آن حضرت نقل كرده اند، حاكم نيشابورى، ابن حجر، علامه على متقى، بدخشى، شيخ محمد صبان مالكى موينى، خوارزمى، نبهانى و دیگران در كتابهايشان آورده‌اند.

بیش از سى نفر از علماى اهل سنت به حدیث «مدینه علم» احتجاج کرده و در بحث هاى مختلف به آن استشهاد نموده اند. برخی از آنها مانند: خوارزمى، ابن عربى، ابن طلحه شافعى، محبّ الدین طبرى، ابن صباغ مالکى، زرقانى، عزیزى، عاصمى، سعیدالدین فرغانى، ابن حجر و... در بحث های مختلف به حدیث مدینه العلم استشهاد نموده اند.

از آیاتی که در روز غدیر بر پیامبر نازل شد، آیه 3 سوره مائده بود که با خطاب قرار دادن پیامبر، دین اسلام را تکمیل شده اعلام کرد. بسیاری از صحابه و کسانی که شأن نزول آنرا دانستند آنرا دلیل بر ولایت على دانستند و بسیارى از علماى اهل سنّت در این مطلب با امامیّه همراهند. روایاتی که از صحابه درباره نزول این آیه در روز غدیر و نه روز عرفه، نقل شده آنقدر زیادند که چاره اى جز پذیرش آن باقی نمی گذارد.

احادیث «وصایت» را عده زيادي از علماى اهل سنت نقل کرده اند، مانند: ابن عساکر دمشقى، ابن مغازلى شافعى، خوارزمى حنفى، محب الدین طبرى شافعى، ذهبى، قندوزى حنفى، گنجى شافعى، طبرى شافعى، هیثمى شافعى، متقى هندى، ابونعیم اصفهانى، ابن ابى الحدید، ابن طلحه شافعى، حموى، مناوى، ابن صبّاغ مالکى، حاکم نیشابورى، سبط بن جوزى، احمد بن حنبل، ابویعلى،  یعقوبى، مسعودى و ... .

خوارزمى حنفى به سندش از ابن عباس نقل کرده که رسول خدا(ص) فرمود: «اگر درختان قلم، و دریاها مرکب و جن حساب گر و انسانها نویسنده شوند، نمى توانند فضایل على بن ابى طالب(ع) را شمارش نمایند». او همچنین از رسول خدا(ص) نقل کرده که فرمود: «همانا خداوند براى برادرم على(ع) فضایلى را قرار داده که از کثرت، به شماره در نمى آید».