قطعاً خطراتى كه در عصر علم و تكنيك براى بشريت است به مراتب از خطرهاى عصرهاى پيشين بيشتر است. اشتباه است كه خيال كنيم منشأ انحرافات بشر هميشه نادانى بوده است. انحرافات بشر بيشتر از ناحيه غرايز و تمايلات مهار نشده است؛ از ناحيه شهوت و غضب است؛ از ناحيه افزون طلبى، جاه طلبى، برترى طلبى، لذت طلبى و بالاخره نَفْس پرستى و نفع پرستى است. آيا در پرتو علم همه اينها اصلاح شده و روح عدالت و تقوا و رضا به حق خود و حد خود و عفاف و راستى و درستى جايگزين آن شده است؟

با توجّه به اين كه مهمترين سرمايه يك مدير در برنامه هاى اجرائى، همبستگى و وجود اعتماد متقابل ميان او و افراد تحت امرش است؛ و با توجّه به اين كه ضامن حفظ اين همبستگى، صداقت در گفتار و عمل است؛ نقش اين موضوع در مديريّت آشكار مى شود. در تعليمات اسلامی نیز به صورت کم نظیری روى این مسأله به همراه امانت داری تأكيد شده؛ و اين به خاطر نقش حياتى اين دو در زندگى اجتماعى بشر است. در حديثى از ياران امام صادق(ع) نقل شده که ایشان به دو چیز بسیار سفارش می فرمود: «صداقت و اداء امانت».

زبان مهمترين كليد دانش، فرهنگ، عقيده و اخلاق است که اصلاح آن سرچشمه همه اصلاحات اخلاقى و انحراف آن سبب انواع انحرافات است. علماى اخلاق اصلاح زبان را گام مهمّى براى تقويت فضائل اخلاق و تكامل روح مى شمرند. پیامبر(ص) مى فرماید: «ايمان كسى استقامت و راستى پيدا نمى كند، مگر اين كه قلب او استقامت يابد و قلب نيز استقامت نمى يابد مگر اين كه زبان او راستى و استقامت پيدا كند».