1. همسایگی خوب موجب زياد شدن رزق مى شود؛ امام صادق(ع) فرمودند: «حسن الجوار یزید فى الرزق». 2. موجب آبادى شهرها و زيادى عمر مى شود؛ امام صادق(ع) می فرماید: «حسن الجوار یعمر الديار و يزيد فى الاعمار». 3. يارى كنندگان انسان زياد مى شوند؛ مولى على(ع) فرمودند: «هر که به همسايگان خود نيكى كند كمك كارهاى او زياد مى شود». 4. همسايگان انسان زياد مى شوند؛ امام على(ع) مى فرمايد: «من حسن جواره كثر جيرانه».

ایشان در خطبه شقشقیّه مى فرماید: «چون دیدم ابوبکر پیشدستى کرد و خلافت را در بر گرفت من در برابر آن خود را کنار کشیدم و پیوسته در این اندیشه بودم که آیا بدون داشتن یار و یاور به مخالفان حمله کنم یا بر این تاریکى کور، صبر نمایم؟ سرانجام دیدم بردبارى و شکیبایى در برابر این مشکل، به عقل و خرد نزدیکتر است؛ لذا شکیبایى پیشه کردم. این در حالى بود که گویى چشم را خاشاک پر کرده و استخوان، راه گلویم را گرفته بود چرا که با چشم خود مى دیدم میراثم به غارت مى رود».

مولی نزد اهل لغت معانی بسیاری دارد مانند سید و سلطان. از طرفی آنان اجماع دارند بر اینکه ولی و مولی به یک معنا هستند و بر «اولویت به امر» دلالت دارند. و بدیهی است وقتی واژه مولی درباره رسولی الهی یا جانشین وی استفاده شود، اشاره به وسیع ترین دایره محل اعمال آن سیادت و سلطنت دارد؛ لذا اراده سایر معانی درباره حدیث غدیر یا موجب کذب بستن به پیامبر(ص) یا کفر می گردد و یا با توجه به وضعیت مردم و دستور پیامبر به تجمع مردم، امری بی فایده می گردد.

مالک بن حارث بن عبدِ یَغوث نَخَعى کوفى مشهور به«اَشتر»، چهره درخشان و استوار ترین یاور على(ع) بود که امام به او اطمینان و اعتماد داشت و همواره درایت، کاردانى، دلاورى، آگاهى و بزرگوارى هاى مالک را مى ستود و بدان مى بالید. مالک قامتى بلند، سینه اى ستبر و زبانى گویا داشت و سوارکارى بى نظیر بود و خوش خویى، جوان مردى، بلند نگرى، ابّهت و حشمت داشت. مالک از جانب امیرالمؤمنین(ع) به امارت مصر گماشته شد، ولی در مسیر به دست عمال معاویه مسموم و به شهادت رسید.