پيامبر(ص) علاقه وافری نسبت به امام حسن(ع) داشت؛ نحوه ابراز محبت در موقع پایین آمدن از منبر و بوسیدن او و باز بالا رفتن بر منبر، نشانه جهت‌دار بودن این اظهار علاقه است. ایشان در وقت اظهار محبتش به امام حسن(ع) حاضران را شاهد مي‌گرفت تا این ابراز علاقه را به غائبین برسانند. امام حسن(ع) در بیعت رضوان حضور داشته و پیامبر(ص) با او بیعت کرده است. حضور او در مباهله به عنوان يكي از اصحاب کساء، نشانه اعتبار او نزد پيامبر(ص) و توفیق ایشان در بر انگیختن مردم کوفه در برابر ناکثین نشانه اعتبار او نزد كوفيان است.

واحدى به سند خود از ابن عباس نقل مى کند که آیه تطهیر در شأن همسران پیامبر(ص) نازل شده است. ولی اوّلا: سند روایت ضعیف است. ثانیاً: روایات معارض صحیح السند دیگری از ابن عباس وجود دارد، که مى گویند: آیه تطهیر در شأن اصحاب کساء نازل شده است.

یکی از ویژگی های قیام عاشورا آن است که در این ماجرا، نه فقط یک انسان مؤمن وحق طلب، بلکه امامى معصوم، پنجمین فرد از اصحاب کساء و فرزند فاطمه زهرا(س) دختر رسول خدا(ص) به دست مردمى که خود را از امّت پیامبر اسلام(ص) مى دانستند به گونه اى دردناک و بى سابقه به شهادت رسید. دردآورتر آن است که مردمى که ادّعاى مسلمانى داشتند و به ظاهر نماز مى خواندند و قرآن تلاوت مى کردند، تکبیر گویان به جنگ با جگرگوشه پیغمبرشان برخاستند و با بى رحمى تمام اسوه تقوا و ایمان را شهید کرده و حریمش را غارت قرار دادند.

جماعت زیادى از علماى اهل سنّت (نزدیک به 28 نفز) روایاتى را نقل کرده اند که نشان مى دهد آیه تطهیر در شأن اصحاب کساء نازل شده است، از جمله: مسلم، ترمذی، احمد، ابن اثیر، ابن حجر، نسأیی، ابن عساکر، ابن اثیر، طبری، زمخشری ، قرطبی، ابن کثیر، ابن حجر، شوکانی ، ابن عبد البر و... .