«ابرهه» از فرماندهان سپاه نجاشی بود كه پس از كشتن «اريات» بر تخت حکومت نشست و کلیسای بزرگی ساخت. او تصميم گرفت تا کعبه را تعطیل کند؛ اما چون مردم حجاز کلیساي بزرگ او را آتش زدند، برای گرفتن انتقام و نابودي كعبه و جذب درآمد اقتصادی با سپاه بزرگی به سوي مکه به راه افتاد. به مردم مکه پیام داد که شهر را ترک کنند. «عبد المطلب» که مي دانست قدرت مقابله با سپاه ابرهه را ندارد سفارش كرد كه همه به کوه ها پناه ببرند. در اين هنگام، پرندگانی در آسمان ظاهر شدند و با سنگ هايي در منقار و چنگال، به سپاه ابرهه حمله کردند، و همه لشكرش را نابود ساختند.

خداوند اصالتا کعبه را مبارک و مرکز هدایت قرار داده و اینکه زمانی بتخانه شده باشد، ماهیت آن تغییر نمی یابد. اگر ماهیت آن تغییر می کرد، هرگز سزاوار نبود که خداوند کعبه را از دست لشگر فیل نجات دهد، یا اینکه باوجود بتها، حدود شش سال قبل از فتح مکه آن را قبله مسلمین قرار دهد! بنابراین با توجه به اینکه خدا به مریم اجازه نداد در مسجد الاقصی وضع حمل کند، تولد علی(ع) در کعبه فضیلت خواهد بود.

ضمن اینکه رسول خدا (ص) خود بالاصاله اشرف مخلوقات و سید و افضل و خاتم رسل می باشند که خدا و ملائکه و تمام مومنان عالم از اول تا آخر بر او درود می فرستند: «إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلیماً». امّا با توجه به شرایط زمانی و مکانی هر یک از اولیاء خدا، معجزات، فضائل و کرامات آنها نیز متفاوت خواهد بود، و این امری بدیهی است که هیچ انسان عاقلی در آن مناقشه نمی کند و قرار نیست همه فضائل مختص یک نفر باشد!

ابوطالب به پیامبر(ص) گفت: آیا مبعوث به همه مردم شده اى، یا تنها به قوم خودت؟ پیغمبر(ص) فرمود: مبعوث به جمیع انسان ها شده ام. هنگامى که این سخن به گوش قریش رسید، گفتند: اگر مردم فارس و روم این سخنان را بشنوند سنگ هاى خانه کعبه را متلاشی مى کنند. سوره فيل نازل شد و به آنها گوشزد نمود كه هيچكس قادر بر چنين كارى نيست. همانگونه که خداوند لشگر فیل سوار ابرهه را با لشگر پرندگان ابابیل درهم کوبید و خانه کعبه را در امان نگاه داشت.

«ابرهه» حکمران یمن کلیساى باشکوهی در آنجا بنا کرد و تصمیم گرفت مردم حجاز را به جاى کعبه به سوى آن فرا خواند و آنجا را کانون حج عرب سازد. لذا به قصد ویران کردن کعبه، با لشگر عظیمى از فیل سواران عازم مکّه شد. ولی در آن هنگام پرندگانى همانند پرستو بر سرشان ظاهر شدند که هر یک از آنها سنگریزه هایی به قدر نخود با خود همراه داشت و این سنگریزه ها را بر سر لشگریان ابرهه فرو ریختند که به هر کدام از آنها اصابت مى کرد هلاک مى شد.