«شوق» آن است كه انسان را به سوي خدا بكشاند، نه اينكه هدف بهشت باشد. شوقي كه متعلقش باطل باشد، شوقي كاذب است. شوق صادق آن است كه تنها متوجه خداي سبحان باشد. به طوري كه ابتدا خدا مورد اشتياق و سپس مورد عشق قرار گيرد. فرق شوق و عشق اين است كه «شايق» به كسي مي ‏گويند كه ندارد و مي‏ طلبد و «عاشق» به كسي مي‏ گويند كه رسيده و آن را نگه مي ‏دارد. انسان تشنه‏ اي كه به دنبال چشمه مي ‏رود، مي‏ گويند: او مشتاق چشمه است. امّا وقتي به آب رسيد مي‏ گويند: كه او عاشق چشمه است.

ابن جوزى پرده از روی اين احاديث جعلی که برخى از علماى اهل تسنّن در فضل ابوبكر بدان استدلال كرده‏ اند، برمى‏ دارد و مى ‏گويد: پيوسته مى‏ شنوم كه مردم عوام از پیامبر(ص)‏ نقل مى‏ كنند كه حضرتش فرمود: «خداوند چيزى در سينه‏ ام نريخت، جز آن كه آن را در سينه ابوبكر ريختم» و یا «هر گاه مشتاق بهشت مى‏ شوم موى سفيد ابوبكر را مى ‏بوسم» و ...او می گويد: ما اين مطالب را نه در احاديث صحيح، و حتی در احاديث جعلى و ساختگى نيافتيم.

در شأن نزول آیات 64 و 65 سوره مریم آمده: چند روزی وحی قطع شد، بعد از مدتی «جبرئیل» بر پیامبر(ص) نازل شد، حضرت(ع) فرمود: چرا دیر کردى؟ من بسیار مشتاق تو بودم.  جبرئیل گفت، من به تو مشتاق ترم! ولى من بنده اى مأمورم هنگامى که مأمور شوم مى آیم... .

عمّار بن یاسر از پیشتازان ایمان و هجرت بود. پیامبر(ص) به پاکی و حق مدارى او گواهى داد و تأکید کرد که آتش دوزخ هرگز به او نزدیک نخواهد شد و بهشت مشتاق اوست و فرمود: چون مردم با هم اختلاف نمودند، پسر سمیّه همراه حق است. امام علی(ع) فرمود: رحمت خدا بر عمار، روزی که مسلمان شد و روزی که کشته شد و روزی که برانگیخته مى شود! وقتی چهارتن از یاران پیامبر یاد می شد چهارمینِ آنها عمار بود... هیچکس تردید نداشت که بهشت براى عمار واجب شده. عمّار با حقّ است، هر کجا که باشد و قاتل عمّار در آتش است.

فیروزآبادى می گوید: «این احادیث هیچ کدام صحیح نیست، و نزد علماى آگاه به حدیث و نقّادان این علم چیزى از آنها ثابت نیست و در باب فضایل ابوبکر صدّیق، می نویسد؛ مشهورترین احادیث جعلى اینها است». و سیوطى سى حدیث از مشهورترین فضایل ابوبکر را بر شمرده است، سپس آنها را ردّ مى کند و به جعلى بودن آنها حکم مى کند.