آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

در شأن نزول آیات 64 و 65 سوره مریم آمده: چند روزی وحی قطع شد، بعد از مدتی «جبرئیل» بر پیامبر(ص) نازل شد، حضرت(ع) فرمود: چرا دیر کردى؟ من بسیار مشتاق تو بودم.  جبرئیل گفت، من به تو مشتاق ترم! ولى من بنده اى مأمورم هنگامى که مأمور شوم مى آیم... .

در آیات (64 ـ 65) سوره «مریم» می خوانیم: «وَ ما نَتَنَزَّلُ إِلاّ بِأَمْرِ رَبِّکَ لَهُ ما بَیْنَ أَیْدِینا وَ ما خَلْفَنا وَ ما بَیْنَ ذلِکَ وَ ما کانَ رَبُّکَ نَسِیّاً * رَبُّ السَّماواتِ وَ الاْ َرْضِ وَ ما بَیْنَهُما فَاعْبُدْهُ وَ اصْطَبِرْ لِعِبادَتِهِ هَلْ تَعْلَمُ لَهُ سَمِیّاً»؛ ([جبرئیل به پیامبر عرض کرد:] ما جز به فرمان پروردگار تو، نازل نمى شویم؛ آنچه پیش روى ما و پشت سر ما و آنچه میان این دو مى باشد، همه از آن او است؛ و پروردگارت هرگز فراموشکار نبوده [و نیست!] * همان پروردگار آسمان ها و زمین، و آنچه میان آن دو قرار دارد! او را پرستش کن، و در راه عبادتش شکیبا باش! آیا مثل و مانندى براى او مى یابى؟)
شأن نزول:
جمعى از مفسران در شأن نزول آیات فوق، چنین آورده اند: چند روزى وحى قطع شد، و «جبرئیل» پیک وحى الهى به سراغ پیامبر(صلى الله علیه وآله) نیامد، هنگامى که این مدت سپرى گشت و «جبرئیل» بر پیامبر(صلى الله علیه وآله) نازل شد، به او فرمود: چرا دیر کردى؟ من بسیار مشتاق تو بودم.
جبرئیل گفت، من به تو مشتاق ترم! ولى من بنده اى مأمورم هنگامى که مأمور شوم مى آیم و هنگامى که دستور نداشته باشم خوددارى مى کنم.(1)، (2)