«محدث نورى» كتاب خود فصل الخطاب را در سه مقدمه و دوازده فصل و يك خاتمه تدوين كرده و در ضمن فصل‌هاى دوازده‌گانه، دلايل خود را براى اثبات تحريف آورده است. آنچه او را به نگاشتن اين كتاب واداشته، اين است كه پنداشته است مخالفان، فضائل اهل بيت(علیهم السلام) و معايب دشمنان‌شان را از قرآن حذف نموده‌اند؛ لذا با نوشتن اين كتاب در صدد بوده است كه به پرسش برخى از علماى هند كه سبب فقدان نام اهل بيت(علیهم السلام) در قرآن را از او پرسيده بودند پاسخ دهد.

توصيف خداوند از سوى قرآن بسى فراتر از فهم بشر آن روز است؛ در سوره «حشر» آمده: «اوست خدايى كه غير از او معبودى نيست، داننده غيب و آشكار است، اوست رحمتگر مهربان * اوست خدايى كه غير از او معبودى نيست، همان فرمانرواى پاك سلامت بخش و مؤمن به حقيقت حقّه خود كه نگهبان، عزيز، جبّار و متكبّر است. پاك است خدا از آنچه با او شريك مى گردانند * اوست خداى خالق نوساز صورتگر كه بهترين نامها و صفات از آنِ اوست. آنچه در آسمانها و زمين است تسبيح او مى گويند و او عزيز حكيم است».

اما «تورات» خدا را در حدّ بى ارزش ترين مخلوقات تنزّل مى دهد و در ساحت قدسى و والاى او دست اندازى هايى نامربوط دارد. اين داستان آغاز آفرينش است كه در «سفر تكوين» به گونه اى زشت و تحريف شده آمده است و خداى آفريننده و برتر را در آنجا در رقابتى سخت با مخلوق خود و تلاشى نافرجام مى يابيم: «پس خداوند خدا آدم را گرفت و او را در باغ عدن گذاشت تا كار آن بكند و آن را محافظت نمايد. و خداوند خدا آدم را فرموده گفت از همه درختان باغ بى‌ممانعت بخور؛ اما از درخت معرفت نيك و بد زنهار نخورى؛ زيرا روزى كه از آن خوردى هر آينه خواهى مرد».

این داستان در«عهدین» (تورات و انجیل) نیامده؛ اما از پاره اى از کتب دانشمندان یهود، داستانى درباره الیاس و یوشع بن لاوى نقل شده که شباهت نسبتاً زیادى به سرگذشت موسى(ع) و عالم زمانش دارد و ممکن است تحریفى از سرگذشت اصلى موسى و خضر باشد که بر اثر گذشت زمان دگرگون شده.

از میان مفسران اسلامی دو نظر درباره تحریف کتب آسمانی موجود است: برخی معتقدند در کتابهای آسمانی فقط تحریف معنوی واقع شده به این دلیل که تصرف و تحریف لفظی در این کتبِ متواتر، دشوار و حتی غیر ممکن است. در مقابل، عده ای دیگر معتقد به وقوع تحریف لفظی و معنوی در کتب ادیان پیشین اند. باید این نکته را نیز در نظر داشت که بسیاری از آیات قرآن کریم و اعتقادات دینی ما در مورد مسائل مختلف به گونه ای غیر مستقیم بر تحریف لفظی عهدین دلالت دارد.

علاوه بر مسلمانان، مسيحيان نير قائل به «معراج» هستند. مطالعه عهدين نشان مى‌دهد كه مسيحيان، «معراج» را درباره مسيح بصورت عجيبى معتقدند، آنها مى‌گويند: مسيح پس از اين كه مرده بود و دفن شده بود! از «قبر» بيرون آمد و بر شاگردانش ظاهر شد به آسمان «صعود» كرد و اکنون در نزد «خداى پدر!» زندگي مى‌كند.