امام صادق(ع) اين معلم بزرگ توحيد، در حديث معروف «مفضّل» به او توصیه می کند که در اندام پرندگان و آفرينش آنها انديشه كند و در این مورد به سبکی و فشردگی اندام پرندگان و تناسب آن با مساله پرواز، محدب بودن سینه آنها برای شکافتن هوا هنگام پرواز، پوشیدگی اندام شان با پر و امکان نفوذ هوا به آن برای تسهیل امر پرواز و ... اشاره می کنند.

تنها یکی از برکات وجود پرندگان برای انسان «کشتن حشرات و جوندگان موذی» است؛ مأموریتی که انجام آن به وسیله سموم یا مواد بیولوژیکی و ویروس ها برای انسان بسیار پرزحمت و هزینه زاست در حالی که پرندگان در ازای دانه های معدودی که از مزارع انسانها برمی دارند، شر میلیون ها حشره را از سر انسان کم می کنند و دانشمندان می گویند: «جهان بدون پرندگان، جهانی قحطی زده و طعمه حشرات است».

پرواز پرندگان و دیگر ویژگی های ظاهری و زیستی پرندگان همیشه موجب شگفتی آدمی در طول تاریخ بوده است. قرآن در آیات متعددی همه را به مطالعه عالم این موجودات به عنوان یکی از نشانه های الهی فرا می خواند. خداوند در سوره نحل و ملک، به پرواز پرندگان بر فراز آسمان اشاره می کند و قدرت الهی را نگه دارنده آنها در آسمان معرفی می نماید. در سوره انعام نیز برای همه جنبندگان زمین و پرندگان آسمان، امت هایی همچون امت های انسانی معرفی می گردد. که ظاهرا اشاره به وجود نوعی عقل و شعور در آن موجودات است.

در میان دنیای پراز عجایب پرندگان، شگفتی های بسیاری پیدا می شود؛ مثلاً خفاش که از روشنایی بیزار است، پر ندارد؛ بالهايش از پرده ‌هاى گوشتی نازك ساخته شده، پستاندار است و مانند سایر پرندگان تخم گذار نیست؛ کور است و مانند رادار هواپیما با متصاعد کردن امواج ماوراء صوتی راه خود را از میان موانع پیدا می کند. یا طاووس که زیبایی و تناسب پرهایش خود نشانه ای از عظمت الهی است. آری تنها یکی از شگفتی های پرندگان مهاجرت گروهی آنان است که گاهی هزاران کیلومتر مسافت در آن طی می شود.