حدیث دوات و قلم، مخالف با مساله عدالت صحابه

آیا کسى که با فرمان الزام آور پیامبر(ص) مخالفت کند مى تواند عادل باشد؟

چون بیمارى پیامبر(ص) شدت یافت، فرمود: کاغذى بیاورید تا چیزى برایتان بنویسم که پس از آن هرگز گمراه نشوید. برخى از حاضران مانع اجراى این دستور شدند. بخارى در چند جا از صحیح خود آن را نقل کرده، از جمله از ابن عباس نقل مى کند: چون بیمارى پیامبر(ص) شدت یافت، فرمود: «کاغذى بیاورید تا چیزى برایتان بنویسم که پس از آن هرگز گمراه نشوید». عمر گفت: بیمارى بر پیامبر(ص) چیره گشته، کتاب خدا نزد ماست و براى ما بس است. اختلاف و گفتگو زیاد شد. حضرت فرمود: «از پیش من برخیزید، سزاوار نیست نزد من نزاع کنید.

 صحت سند حدیث «سدّ ابواب»

از چه راه هایى مى توان صحت سند حدیث «سدّ ابواب» را اثبات کرد؟

صحّت حدیث «سدّ ابواب» را مى توان از جهات مختلف به اثبات رساند: 1- وجود حدیث در برخى از صحاح. 2-تصریح به صحّت حدیث توسط حاکم نیشابورى، قسطلانى، سیوطى و ... . 3- نقل حدیث به سند صحیح توسط احمد بن حنبل، نسائى، ابن حجر عسقلانى و ... .

مقبولیت جریر بن عبدالحمید نزد اهل سنت

سخن علماى اهل تسنن در مورد مقبولیت جریر بن عبدالحمید و پذیرش روایات او چه مى باشد؟

ذهبي اشاره کرده: همه نويسندگان صحاح به احاديث جرير بن عبدالحميد اعتماد و استدلال مى کنند، او عالم اهل رى،  بسيار راستگو و وثاقت او مورد اتفاق است. وى سال 187 در رى وفات يافت.

سخن ابن تیمیه در مورد حدیث یوم الدار

آیا نظر ابن تیمیه در مورد حدیث یوم الدار صحیح است؟

ابن تیمیه مى گوید: «این حدیث در هیچ یک از کتاب هاى مسلمانان وجود ندارد، نه در صحاح و نه در مسانید و سنن و مغازى و تفسیر». در حالی که مستدرک حاکم، متقى هندى در کنز العمال، ابن اثیر در الکامل، ضیاء مقدسى در المختارة و احمد بن حنبل در المسند حدیث را با سند صحیح نقل کرده است.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

الإمام عليٌّ(عليه السلام)

عامِلْ سائرَ النّاسِ بالإنصافِ، و عامِلِ المؤمنينَ بالإيثار

با ديگر مردمان به انصاف رفتار کن و با مؤمنان به ايثار

ميزان الحکمه، جلد 1، ص 22