پندار دلالت آخرین آیه سوره «کافرون» که مى گوید: «آئین شما براى خودتان و آئین من براى خودم»، بر مفهوم «صلح کل» و اجازه به مشرکین برای باقی ماندن بر آئینشان، پنداری بسیار بى اساس است. زیرا لحن آیات به خوبى نشان مى دهد این تعبیر نوعى تحقیر و تهدید است، یعنى آئین شما ارزانى خودتان باد و به زودى عواقب نکبت بار آن را خواهید دید. شاهد گویاى این مطلب، صدها آیه قرآن مجید است که شرک را در تمام اشکالش مى کوبد، از هر کارى منفورتر مى شمرد و گناهى نابخشودنى مى داند.

تلاوت این سوره مانند تلاوت ربع قرآن و دور کننده شیطان، پاک کننده از شرک، امان از فزع روز قیامت و بهترین توشه برای مسافرت است.

مشرکان گفتند: اى محمّد تو از آئین ما پیروى کن، ما از آئین تو پیروى مى کنیم ... . پیغمبر(ص) فرمود من چیزى را همتاى او قرار نمی دهم. گفتند: لااقل خدایان ما را لمس کن تا تو را تصدیق کنیم. پیامبر(ص) فرمود: من منتظر فرمان پروردگارم هستم. در این هنگام این سوره نازل شد و آنها کاملا مأیوس شدند.

تکرار آیه نفى عبادت بتها در سوره کافرون، برای تأکید می باشد و در روایات هم به آن اشاره شده؛ یا این که، یکی ناظر به حال مى باشد و دیگرى ناظر به آینده یا یکی تفاوت در معبود را بیان کرده و دیگری تفاوت در عبادت را.

این سوره در زمانى نازل شده که مسلمانان در اقلیت بودند و کفار در اکثریت، و پیغمبر اکرم(ص) از ناحیه آنها سخت در فشار بود و آنها اصرار داشتند او را به سازش با شرک بکشانند، پیامبر(ص) در این سوره دست رد بر سینه همه آنها مى زند و آنها را به کلى مأیوس مى کند، بدون آن که بخواهد با آنها درگیر شود.