یاد شدن از عدالت به عنوان تسکین دهنده قلب ها در بیانات دیگر معصومین نیز مسبوق به سابقه است. این عدالت در زمینه خانواده زمینه شکل گیری احسان و درستکاری زن و مرد در حق هم را پدید می آورد، در حوزه اقتصاد موجب کاهش فاصله طبقاتی و تبعیض و ظلم در حق مردم و در سایر حوزه های اجتماعی و عمرانی زمینه ساز افزایش برکات و پدید آمدن آبادانی و اصلاح کار خلق و... می گردد و همه این موارد موجب اطمینان خاطر و تسکین دل ها می گردد.

حضرت زهرا(س) در خطبه فدکیه سخن پدرش پیامبر(ص) را به خاطر مردم مى آورد که فرمود: «هنگامى که فتنه ها همچون پرده هاى شب ظلمانى به شما روى آورد باید به سایه قرآن پناه برید». بر آنها فریاد مى زند که: قرآن را رها نکنید، اوامر و نواهى آن روشن است، و دستورهایى را که براى مسأله خلافت بعد از پیامبر(ص) داده آشکار است، پیش بینى لازم را براى بعد از رحلتش کرده، و چیزى در پرده ابهام باقى نگذارده است.

خطبه غرّا و کم نظیر فدکیه، از هفت بخش تشکیل مى شود؛ 1- بیان توحید و صفات و اسماء الهی 2- مقام والاى پیامبر(ص) 3- اهمیّت قرآن مجید و عمق تعلیمات اسلام 4- معرفى خویش و خدمات پدرش 5- شرح رویدادهاى بعد از رحلت پیامبر(ص) و افشاء تلاش منافقین در محو اسلام 6- اعتراض به غصب فدک و پاسخ به بهانه های واهی ایشان7- اتمام حجت از انصار و اصحاب و استمداد از ایشان.

در خطبه فدکیه بحث هایی درباره توحید وجود دارد از جمله: 1- نعمت هاى پروردگار ما را به معرفت ذات پاکش دعوت مى کند؛ 2- اگر خداوند بندگان را به شکر نعمت هایش دعوت کرده، نه به خاطر نیاز اوست، بلکه براى آن است که بندگان از این طریق شایستگى بیشتر کسب کنند. 3- بندگان از اداى حق شکر او عاجزند. 4ـ روح توحید همان اخلاص است. 5- در حقیقت توحید در سرشت آدمیان از آغاز نهفته است. 6- نه کنه ذاتش با اندیشه هاى ژرف درک مى شود و نه بر کنه صفاتش کسى راه مى یابد. 7- بى نیازى مطلق خداوند از همه چیز.

حضرت زهرا(س)  در خطبه فدکیه، قرآن را به عنوان یک کتاب ناطق و نور آشکار و چراغ پرفروغ که با ظلمت هاى جهل و تعصب و خرافات به مبارزه بر مى خیزد معرفی فرموده است.