پیامبر(ص) می فرماید: «همانا مَثَل اهل بيتم همانند كشتى نوح است هر كس سوار بر آن شود نجات يافته است». از اين حديث استفاده مى شود كه لازم است در هر زمانى تا روز قيامت امام معصومى از اهل بيت عصمت و طهارت وجود داشته باشد تا براى امت اسلامى امكان داشته باشد تا با سوار شدن بر كشتى اهل بيت(ع) از غرق شدن در منجلاب فساد و تباهى نجات يافته و به ساحل بهشت رضوان رهنمون شوند.

شهيد صدر(ره) مى فرمايد: «قضيه مهدى(عج) حقيقتى است كه امت اسلامى در طول قرن ها با آن زندگى نموده و خصوصا در طول هفتاد سال نواب خاص در خلال معاشرتشان با مردم به آن تذكر داده اند. آيا انسان مى تواند باور كند كه دروغى بتواند نه تنها در مدت هفتاد سال، بلكه قرن ها دوام آورد؟ آری از قديم الايام گفته شده كه ريسمان دروغ كوتاه است و نيز منطق حيات و زندگانى ثابت مى كند كه از جهت علمى و به حساب احتمالات محال است كه دروغى به اين شكل بتواند دوام آورده و اطمينان تمام امت را جلب نمايد».

حضرت زهرا(س) در خطبه فدکیه سخن پدرش پیامبر(ص) را به خاطر مردم مى آورد که فرمود: «هنگامى که فتنه ها همچون پرده هاى شب ظلمانى به شما روى آورد باید به سایه قرآن پناه برید». بر آنها فریاد مى زند که: قرآن را رها نکنید، اوامر و نواهى آن روشن است، و دستورهایى را که براى مسأله خلافت بعد از پیامبر(ص) داده آشکار است، پیش بینى لازم را براى بعد از رحلتش کرده، و چیزى در پرده ابهام باقى نگذارده است.

مراكز ديني و مساجد و نماز جمعه و جماعات را بايد حفظ كرد و از اين فيض بزرگ محروم نبود. حضرت علي(ع) در تمثيلي به اين سوال چنين پاسخ مي دهند: «همان طور كه يك گوسفند جا مانده از گله، تحت سرپرستي شبان نيست و طعمه گرگ مي شود، كسي كه جامعه او را رها كرده نيز مانند گوسفندي است كه از رمه جدا شده است». فاصله گرفتن از امت اسلامي و جامعه مسلمين مخاطره ‏آميز است و بودن در كنار جمع بركاتي را براي فرد به ارمغان مي آورد.

در قرآن، «امر به معروف و نهي از منكر» به عنوان يك دستور عام بيان شده و از ويژگي هاي امت اسلامي شمرده شده نه به اين معنى كه در امت هاى پيشين اصلا نبوده است؛ بلكه به اين معنى كه در امّت اسلامى به صورت يك اصل اصيل و ركن ركين درآمده است و بالاتر اين كه بر ايمان به خدا نيز مقدم شده است و يكي از سه ويژگي صالحان و نخستين ويژگي مومنان، دانسته شده است و قرآن، رستگاري را منحصر به انجام دادن اين دو وظيفه مي داند و تعبير به امت، بيانگر انجام دادن كار گروهي است.