«خرافه پرستي» سرچشمه هاى متعدّدى دارد كه از ميان آنها مي توان به جهل و نادانی، خیالات و اوهام، توجه نكردن به تمام ابعاد يك حادثه، خواب و رؤیا و سوء استفاده مالي اشاره كرد.

برای حقیقت «رؤيا» دو تفسیر مادی و معنوی وجود دارد: مادي ها، رؤيا را نتيجه مستقيم كارهاى روزانه انسان يا ناشي از يك سلسله آرزوهاى برآورده نشده و يا ترس از چیزی مي دانند. «رؤياها» هميشه مربوط به گذشته هستند و هرگز از آينده خبر نمى دهند. اما به اعتقاد فلاسفه روحى، خواب ها چند دسته اند: 1. مربوط به زندگى گذشته. 2. خواب هاي پريشان. 3. خواب هاى مربوط به آينده. دسته اول و دوم تعبیر خاصی ندارند و فقط دسته سوم در صورتی که واضح و روشن نباشد نیازمند تعبیر هستند.

خواب» برادر «مرگ» است و شکل ضعیفى از آن، چرا که خداوند هنگام خواب روح انسان را می گیرد البته ارتباط آن را با بدن کاملا قطع نمی کند، از این رو خداوند می فرماید: «ارواح کسانى را که فرمان مرگ آن ها را صادر کرده نگه مى دارد [به گونه اى که هرگز از خواب بیدار نمى شوند] و ارواح دیگرى را که فرمان ادامه حیاتشان داده به بدنهایشان باز مى گرداند، تا سرآمد معینى». از این رو روح نسبت به بدن داراى سه حالت است: ارتباط تام (حالت حیات و بیدارى)، ارتباط ناقص (حالت خواب)، قطع ارتباط به طور کامل (حالت مرگ).

طبق آیات، خواب برادر مرگ و شکل ضعیفى از آن است. چرا که رابطه روح با جسم، با قدرت خداوند به هنگام خواب به حداقل مى رسد و بسیارى از پیوندهاى این دو قطع مى شود.